Laatste schooldag voor de kerstvakantie... 's Middags voor de derde keer naar de psychiatrische polikliniek... Om te horen of de diagnose van school juist is... Vorig jaar wist school het al... Hij heeft ADHD... Zijn hoofd zit vol... En er is een vermoeden van cognitieve achteruitgang... Dus hij heeft medicatie nodig... Alleen de psychiater wist het nog niet... Dus daarom hebben we ons vorig jaar maart via de gezinsvoogd aangemeld bij een psychiatrische polikliniek... Een kliniek die ook hulp kan bieden bij traumaverwerking via EMDR... Want als pleegouders begeleiden we onze pleegzoon nu ruim vijf jaar... Zonder medicatie zien we dat zijn ADHD-kenmerken verergeren wanneer hij zijn omgeving als onveilig ervaart... Vanuit zijn veilige thuishaven verkent hij zijn omgeving, zodat zijn veiligheidsgebied groter wordt... Bij zijn beste vriend thuis.. Op de BSO.. Of tijdens diverse sportactiviteiten...
Helaas niet op school... Alhoewel... Meester gaf vlak voor de kerstvakantie aan dat het stukken beter gaat in de klas... Bijvoorbeeld door zijn tafeltje uit de groep te schuiven tijdens het werken... Of door de speciale omega-3 supplementen, vulde ik aan... Meester gaf nog eens aan dat zoonlief een standaard voorbeeld is van een kind met ADHD en dat ik zal zien dat de medicatie straks ècht gaat werken... Het liefst een langwerkend medicijn, zodat tijdens de grote pauze geen rebound-effect ontstaat, gaf meester aan...
Dus daarom naar de psychiatrische polikliniek... Eindelijk vond in september vorig jaar de intake plaats... En in oktober het eerste gesprek met een kinderpsychiater in opleiding... Vlak voor kerst hadden we nog een gesprek... Nu met twee kinderpsychiaters... Het was dus toch niet zo gemakkelijk om een diagnose te stellen... Ik gaf aan dat school het wel al wist... De psychiater legde uit dat ADHD-kenmerken ook tevoorschijn komen, wanneer het kind in zijn eerste levensjaren een trauma meemaakt in de hechting... Daarom kan de diagnose ADHD niet eenduidig gesteld worden...
Maar omdat school graag wil inzetten op medicatie, voordat het rugzakje met geld ingezet kan worden, gaan we voor dit moment mee in de eenmalige medicatie-trial... Weliswaar met een dubbelblind-trial (alleen de apotheker weet welke dosis wanneer wordt gegeven), zodat placebo-effecten uitgeschakeld kunnen worden.... En uiteraard met een kortwerkende medicatie, zodat er secuur ingesteld kan worden, wanneer de medicatie aan mocht slaan...
Maar na de medicatie-trial zullen we inzetten op de behandeling van de kern van zijn ADHD-kenmerken... Trauma-verwerking... Alleen al omdat hij bij de psychiaters zelf zeer helder kon benoemen wat er gebeurd was... Door terug te kijken naar zichzelf als kleine jongen... Waarbij naast de trauma's ook een grote glimlach op zijn mond verschijnt... Omdat, zoals hij zelf zei, zichzelf zag als schattig klein jongetje...
Helaas niet op school... Alhoewel... Meester gaf vlak voor de kerstvakantie aan dat het stukken beter gaat in de klas... Bijvoorbeeld door zijn tafeltje uit de groep te schuiven tijdens het werken... Of door de speciale omega-3 supplementen, vulde ik aan... Meester gaf nog eens aan dat zoonlief een standaard voorbeeld is van een kind met ADHD en dat ik zal zien dat de medicatie straks ècht gaat werken... Het liefst een langwerkend medicijn, zodat tijdens de grote pauze geen rebound-effect ontstaat, gaf meester aan...
Dus daarom naar de psychiatrische polikliniek... Eindelijk vond in september vorig jaar de intake plaats... En in oktober het eerste gesprek met een kinderpsychiater in opleiding... Vlak voor kerst hadden we nog een gesprek... Nu met twee kinderpsychiaters... Het was dus toch niet zo gemakkelijk om een diagnose te stellen... Ik gaf aan dat school het wel al wist... De psychiater legde uit dat ADHD-kenmerken ook tevoorschijn komen, wanneer het kind in zijn eerste levensjaren een trauma meemaakt in de hechting... Daarom kan de diagnose ADHD niet eenduidig gesteld worden...
Maar omdat school graag wil inzetten op medicatie, voordat het rugzakje met geld ingezet kan worden, gaan we voor dit moment mee in de eenmalige medicatie-trial... Weliswaar met een dubbelblind-trial (alleen de apotheker weet welke dosis wanneer wordt gegeven), zodat placebo-effecten uitgeschakeld kunnen worden.... En uiteraard met een kortwerkende medicatie, zodat er secuur ingesteld kan worden, wanneer de medicatie aan mocht slaan...
Maar na de medicatie-trial zullen we inzetten op de behandeling van de kern van zijn ADHD-kenmerken... Trauma-verwerking... Alleen al omdat hij bij de psychiaters zelf zeer helder kon benoemen wat er gebeurd was... Door terug te kijken naar zichzelf als kleine jongen... Waarbij naast de trauma's ook een grote glimlach op zijn mond verschijnt... Omdat, zoals hij zelf zei, zichzelf zag als schattig klein jongetje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten