De eerste bezoekregelingen met zijn moeder lieten al zien wie de baas was... In de beginperiode brachten we hem nog... Naar een neutrale plek voor een door jeugdzorg begeleid bezoek met zijn moeder... Het was voor ons confronterend om te zien, dat hij als eerste in moeder's tas dook.. Om te kijken wat ze mee had genomen... Snoep, kadootje, chips... En voordat wij moeder konden begroeten, was de zak snoep of chips al opengemaakt en hij zat rustig in de hoek te genieten van zijn 'buit'...
Regelmatig is door jeugdzorg aan moeder gevraagd om pas iets te geven wanneer het bezoek voorbij was... Of om aan te geven dat hij moest leren dat zijn moeder het belangrijkste was, zijn grootste kado... Uiteindelijk begreep moeder wat er bedoeld werd en liet ze niet meer toe dat hij als eerste haar tas indook... En wij konden hem voorstructureren door hem te laten beseffen dat zijn moeder voor hem kwam... Kleine correcties tijdens de, inmiddels door onszelf begeleide bezoeken, leverde vaak een boos kind op en een moeder die hem vroeg op hij boos op haar was... Dus met die correcties tijdens het bezoek zijn we mee gestopt... Terwille van behoud van de band tussen moeder en zoon... Want die is er... Een moeder die het beste wil voor haar kind... En een kind die het toch elke keer weer leuk vindt dat zijn moeder er is...
Na afgelopen bezoek belde moeder om ons Happy New Year te wensen... En ze gaf aan dat ze een mobiele telefoon had gekocht... Een BlackBerry... Omdat hij dat zo graag wilde hebben... Ja, ze wist wel de afspraak dat hij pas met twaalf jaar internet op zijn telefoon mag... En dat hij nu een mobieltje heeft om te bellen dat hij op school is aangekomen... Maar hij wilde het zo graag, zei hij haar tijdens het vorige bezoek... We hebben een afspraak kunnen maken, dat zij ons een volgende keer eerst belt, wanneer hij weer iets graag wil hebben... Om samen af te stemmen, zodat we niet tegen elkaar worden uitgespeeld... en soort co-ouderschap met duidelijkheid voor hem...
Aan hem hebben we toen uitgelegd dat de Black Berry nog een jaartje in de kast blijft... Want de afspraak was 12 jaar en hij is nu bijna elf... Hij begreep het... Snapte zelfs dat hij beter iets anders had kunnen vragen, wat nu meteen te gebruiken is... Want een jaar is lang...
Tot vandaag... We kwamen tot het besef dat we nog steeds kunnen vasthouden aan internet op zijn telefoon vanaf 12 jaar... En ja... De Black Berry is buitenkant, maar zijn prepaidkaartje blijft hetzelfde... Om te bellen wanneer hij op school is aangekomen... We hebben hem verteld dat hij niet een jaar hoeft te wachten op zijn Black Berry... Ook aangegeven dat menselijke relaties belangrijker zijn dan spullen... En toch sprong hij een gat in de lucht... Had er al nachten over gedroomd... Zijn wens was uitgekomen... Zò blij... We werden bijna platgedrukt in een knuffel... Omdat-ie zo dankbaar was... En zijn moeder? Wie zijn wij om haar te veranderen... Het is de huidige band tussen haar en hem... Een band die we koesteren... Voor haar, maar vooral voor hèm...
Regelmatig is door jeugdzorg aan moeder gevraagd om pas iets te geven wanneer het bezoek voorbij was... Of om aan te geven dat hij moest leren dat zijn moeder het belangrijkste was, zijn grootste kado... Uiteindelijk begreep moeder wat er bedoeld werd en liet ze niet meer toe dat hij als eerste haar tas indook... En wij konden hem voorstructureren door hem te laten beseffen dat zijn moeder voor hem kwam... Kleine correcties tijdens de, inmiddels door onszelf begeleide bezoeken, leverde vaak een boos kind op en een moeder die hem vroeg op hij boos op haar was... Dus met die correcties tijdens het bezoek zijn we mee gestopt... Terwille van behoud van de band tussen moeder en zoon... Want die is er... Een moeder die het beste wil voor haar kind... En een kind die het toch elke keer weer leuk vindt dat zijn moeder er is...
Na afgelopen bezoek belde moeder om ons Happy New Year te wensen... En ze gaf aan dat ze een mobiele telefoon had gekocht... Een BlackBerry... Omdat hij dat zo graag wilde hebben... Ja, ze wist wel de afspraak dat hij pas met twaalf jaar internet op zijn telefoon mag... En dat hij nu een mobieltje heeft om te bellen dat hij op school is aangekomen... Maar hij wilde het zo graag, zei hij haar tijdens het vorige bezoek... We hebben een afspraak kunnen maken, dat zij ons een volgende keer eerst belt, wanneer hij weer iets graag wil hebben... Om samen af te stemmen, zodat we niet tegen elkaar worden uitgespeeld... en soort co-ouderschap met duidelijkheid voor hem...
Aan hem hebben we toen uitgelegd dat de Black Berry nog een jaartje in de kast blijft... Want de afspraak was 12 jaar en hij is nu bijna elf... Hij begreep het... Snapte zelfs dat hij beter iets anders had kunnen vragen, wat nu meteen te gebruiken is... Want een jaar is lang...
Tot vandaag... We kwamen tot het besef dat we nog steeds kunnen vasthouden aan internet op zijn telefoon vanaf 12 jaar... En ja... De Black Berry is buitenkant, maar zijn prepaidkaartje blijft hetzelfde... Om te bellen wanneer hij op school is aangekomen... We hebben hem verteld dat hij niet een jaar hoeft te wachten op zijn Black Berry... Ook aangegeven dat menselijke relaties belangrijker zijn dan spullen... En toch sprong hij een gat in de lucht... Had er al nachten over gedroomd... Zijn wens was uitgekomen... Zò blij... We werden bijna platgedrukt in een knuffel... Omdat-ie zo dankbaar was... En zijn moeder? Wie zijn wij om haar te veranderen... Het is de huidige band tussen haar en hem... Een band die we koesteren... Voor haar, maar vooral voor hèm...
Ik kan het mij ergens wel voorstellen als je als moeder maar zelden je eigen kind ziet. Je ziet vaak soortgelijk gedrag bij opa's en oma's, maar dan gelukkig wel met minder grote cadeau's ;). Vind het overigens wel een wijze beslissing om hem wel alvast de telefoon te geven, maar dan zonder internet. En dan nog zonder WiFi? En hoe doen jullie later internet op zijn mobiel? Alleen via WiFi of ook echt een mobiel abonnement? Haha, mijn ouders zagen me al aankomen op die leeftijd. Met heel veel pijn en moeite kregen we een Commodore64. Zeg maar een voorloper van de hedendaagse PC.
BeantwoordenVerwijderen