maandag 9 januari 2012

Moederinstinct...

Vanmiddag... Tien over drie... Er wordt gebeld... Hoi, mag ik bij X spelen? Mijn vriend gaat ook mee... Hij heeft poesjes thuis, die mogen we zien.... Nu heb ik X al enkele keren meegemaakt, ook op verjaardagsfeestjes, dus ik weet wie hij bedoelt... Maar hij heeft nog nooit bij X thuisgespeeld... Ik vraag zijn adres en hij belooft me dat zijn mobieltje standby staat... Zodat ik hem kan bereiken... Met het om half vijf naar huis komen stemde hij in... Hij zou dan samen met zijn vriend naar huis fietsen...

Tien voor vier... Mijn innerlijke stem zei mij dat ik hem moest bellen... Om te weten of vader of moeder van X ook thuis was... Ik belde... Antwoordapparaat... En belde nog een keer... Opnieuw een antwoordapparaat... Dan maar zijn vriend gebeld... Die wel opnam... Op mijn vraag of vader of moeder van X aanwezig waren, kreeg ik een ontkennend antwoord... Maar wel de mededeling dat zijn grotere broer net thuis was gekomen... In ieder geval voor mij reden om hem op te halen... Wetende dat zowel bij zijn vriend als bij ons thuis geen kinderen mogen spelen, wanneer ze alleen thuis zijn...

Aangekomen bij X waren ze alle drie buiten aan het spelen.. De poesjes bleken oude katers te zijn en binnen zaten drie pubers van een jaar of vijftien... Zoonlief mokkend dat hij mee moest, want het was toch pas over een kwartier half vijf? Dan kon hij toch wel alleen naar huis fietsen...? Dus niet... Afspraak was afspraak... Zijn telefoon stond uit...

Kwart over vijf... De telefoon gaat... De moeder van zijn vriend... Of ik wist waar haar zoon was... Hij beantwoordde zijn mobieltje niet en hij zou om half vijf naar huis komen... Kort verteld dat het plan was om half vijf naar huis te komen... En dat er geen vader of moeder thuis waren... Gelukkig kon ik haar het adres van X doorgeven... Het begon al aardig donker te worden....

Kwart voor zes... Ik bel naar het huis van zijn vriend... Nee, hij is nog niet thuisgekomen.... Mijn moeder is naar X toe, zegt zijn zus... Ongerust gevoel, wanneer ik de telefoon neerleg... En zoonlief pikte dat op... Nou komt-ie misschien nooit meer op school... Heb hem gerustgesteld, dat hij vast niet in zeven sloten tegelijk loopt en dat X er ook nog bij is... Hij is vast de tijd vergeten, omdat-ie nog niet kan klokkijken. Want ik zeg altijd hoe laat het is... bedenkt-ie...

Kwart voor zeven... Opnieuw gaat de telefoon... De moeder van zijn vriend... Hij is veilig thuis... Ze was naar het huis van X gereden... Daar waren ze niet... Alleen een vijftal pubers... X en zijn vriend waren naar de supermarkt om iets te halen... Bij de supermarkt aangekomen heeft ze zijn fiets in de auto geslingerd... en is behoorlijk boos met haar zoon naar huis gereden... Die na het eten meteen naar bed kon... En spelen bij X thuis zit er voorlopig niet in... Ze was behoorlijk ongerust geweest...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten