Ouderbetrokkenheid…? Is dat niet de verantwoordelijkheid van de ouders zelf…?

Wiens verantwoordelijkheid is ouderbetrokkenheid nu eigenlijk...

Van school, van de ouder zelf, de politiek...? Vanuit mijn invalshoek als een betrokken ouder op één van die vele scholen is, dat ouderbetrokkenheid pas ècht van de grond komt, wanneer:

• de school niet alleen in een schoolplan en schoolgids aangeeft hoe de school ouderbetrokkenheid ziet (visie) en hoe de school het gaat aanpakken (missie), maar nog belangrijker... dat de school ook gaat handelen volgens die visie en missie…

Dus niet alleen zeggen wat je doet, maar ook doen wat je zegt en niet pas over twee jaar doen vanwege de verplichtingen vanuit de inspectie... Bovendien is er ook nog eens een gezamenlijk doel… Namelijk het belang van de ontwikkeling van het kind… Dan luister je naar elkaar, neem je elkaars informatie serieus, ben je partners, is er geen angst, maar vertrouwen als basishouding… Waar is de leerkracht bezorgd over het kind en hoe kan je dat als ouder wegnemen… En wie neemt de zorg over het kind bij de ouders weg?

Hoe weten we nu of school echt doét wat het zegt over ouderbetrokkenheid?

Bekijk eens een website van de Ouderraad of van de medezeggenschapsraad… Zitten er personeelsleden in de Ouderraad of alleen ouders? Wat doet een Ouderraad? En hoe vaak zijn ouders in een medezeggenschapsraad om advies gevraagd door de directeur en wat is er met dat advies gedaan?
Wat is de opkomst van ouders bij een ouderavond? En hoe worden ouders daarvoor uitgenodigd?Hoeveel ouders vullen een oudertevredenheidsenquête in? En zijn er ouders overdag aanwezig in de school?


Wanneer ik één dag schooldirecteur mocht zijn, dan…

• zou ik willen weten waarom er zo weinig ouders een oudertevredenheidsenquête invullen...
• zou ik willen weten waarom ouders niet massaal naar de ouderavond komen...
• zou ik niet alleen willen praten over ouderbetrokkenheid, maar ook over leerlingbetrokkenheid en leerlingtevredenheid... Leerlingen als de gebruikers van het onderwijs...
• zou ik insteken op samendeskundigheid en ervaringen van ouders èn leerlingen inzetten...
• zou ik bijeenkomsten organiseren van maximaal vijf ouders/leerlingen en vijf leerkrachten per keer, om het te hebben over bejegening van elkaar: hoe gaan we met elkaar om, hoe gaat de communicatie met elkaar, wat zijn de behoeftes, hoe blijven we in dialoog...
• zijn er rondetafelgesprekken over zorgleerlingen mèt ouders èn leerling aan tafel...
• wil ik voor elke leerling weten hoe ik met ouders en leerling communiceer, bijv. per mail, telefoon of anders...

Maar... ik ben geen schooldirecteur... Ik ben slechts een betrokken ouder... Die de spagaat ziet tussen school en de regels van bovenaf via de inspectie... Heb ik bewondering voor de school hoe deze zich in de praktijk staande houdt... Met al die verschillende ouders en leerlingen... Wisselende lesmethodes... Bezuinigingen... Wisselende manieren van werken: handelingsgericht, opbrengstgericht, passend onderwijs...

Maar wanneer school en ouders hetzelfde vertrekpunt hebben, namelijk het specifieke kind... Zou het dan toch mogelijk zijn om samen via een passende vorm van onderwijs de weg naar een passende plek in de maatschappij zichtbaar te maken? Beginnend bij de passie van het kind?