Perspectief in Almeerse PGB-regeling?

Gisteravond was het zover... Het debat in de bibliotheek van Almere over de invulling van de gemeentelijke PGB-regeling... Aan de 'keukentafel' zaten Femke Roosma (Amsterdamse PGB-woordvoerdster), Marcel Kolder (vader van PGB-budgethoudster), Frank van der Pas (Per Saldo), Ruud Pet (stichting Gewoon Anders) en Mario Nossin (stichting Perspectief). Een hoog gehalte aan beleids - en praktijkervaring met betrekking tot Persoons Gebonden Budget in de WMO en AWBZ. In de zaal luisterde wethouder Ineke Smidt van Participatie, Werk  & Inkomen. Wethouder  René Peeters van Onderwijs, Jeugd en Sport wordt zeker bijgepraat, omdat hij helaas niet aanwezig kon zijn door een andere verplichting... De broodnodige horizontale verbinding tussen beide wethouders, wanneer we het over PGB en Passend Onderwijs hebben, zou zeer wenselijk geweest zijn... Gelukkig stopt het debat niet na vanavond en komt het onderwerp nog vele keren op de politieke agenda...

Terug naar het debat van gisteravond, waarin Frans de aftrap gaf door terug te blikken op de afgelopen week in Den Haag en ons de laatste stand van zaken door te geven... Er ligt op dit moment een wet  met drie amendementen, o.a. vanuit VVD en PVV. In ieder geval is de financiële uitvoering van de begeleidingsfunctie uit de AWBZ bij de gemeentes neergelegd... Inclusief een eerste 5% efficiency-korting (bezuiniging)... Daarnaast verwacht de huidige staatssecretaris dat circa eenderde van de huidige PGB-budgethouders af gaat zien van het indienen van een PGB (her-)indicatie-aanvraag via de gemeente... Verwachte kostenverindering: circa 700 miljoen euro, waarvan 500 miljoen begeleiding... Dus een tweede korting (bezuiniging) van 500 miljoen euro voor de gemeentes, voordat de eerste gemeentelijke PGB afgegeven kan worden... En wat gaan we doen, wanneer de door de staats te verwachten wegblijvers toch bij de gemeente gaan aankloppen? Wat kan een Vereniging van Nederlandse Gemeentes (VNG) nu nog op de valreep betekenen richting de minister? Of wordt de datum van januari 2013 afgewacht om dan te zien hoeveel nieuwe aanvragen er gaan komen? Langs deze weg dus een oproep aan onze wethouders om nog eens via de VNG uit te spreken of ze het eens zijn met die 500 miljoen korting...

Na Frans was het de eer aan Marcel... Die via een simpele insteek via  de keukentafel uitlegde wat er voor een gemeente nodig is voor het bepalen van het PGB-budget voor begeleiding... Nodig de ambtenaar thuis uit aan de keukentafel... Voor een gesprek tijdens een kop koffie... Zodat de aanvrager kan toelichten aan welke hulp er behoefte is in de individuele situatie... De aanvrager weet namelijk zelf heel goed welke hulp er nodig is... Om, met respect voor de mens, een gezin/cliënt mee te laten doen aan de maatschappij... Marcel trekt een treffende parallel met het kopen van een auto... Dan zit je samen met de verkoper aan tafel met een kop koffie... Om uit te spreken dat je een auto wilt... Met een stuur, een stoel, en een motor... Je het het ook over de grootte van de auto, afhankelijk van het budget... En tenslotte over de uiteindelijke kleur... Daarom de keukentafel, waar de vraag van de cliënt wordt geinventariseerd en toegelicht... Zonder een bureaucratisch indicatie-orgaan... Ik vraag me dan wel af wie er aan de keukentafel doorvraagt, wanneer de cliënt mondeling niet vaardig genoeg is om toe te lichten aan welke begeleiding er werkelijk behoefte is... Wie ziet de vraag achter de vraag...? Wie ziet de mens die niet durft te vragen...?

Na Frans kwam Mario met een verrassende invalshoek van OMDENKEN...  In een vurig betoog nam hij ons mee naar onze manier van denken... Met de vraag of er gedacht wordt in een medisch model of in een sociaal model bij het verlenen van rijksgelden... In een medisch model staat de client met zijn persoonsgebonden beperking voorop... Hoe gaan we budget via allerlei juridische regels inzetten om de persoon in kwestie te helpen... Speciale voorzieningen, speciale scholen, etc... Maar wist je dat eenzaamheid de allergrootste beperking van de mens is? Daarom uitgaan van het sociaal model... Waarin het probleem van de samenleving centraal wordt gesteld... En hoe gaan we dat oplossen voor die beperkte samenleving...? Door budget te stoppen in reguliere voorzieningen...? Als verrijking van die samenleving...? In de WMO hebben we het over participatie... Bij kinderen noemen we het spelen en ontdekken... We hebben het nu over een 'dag-vervevelingscentrum', waar cliënten mogen werken... Was er niet een VN verdrag, waarin het recht op onderwijs, recht op vervoer en recht op werk is vastgelegd? Mario adviseert Almere om dat internationale verdrag officieel te bekrachtigen (ratificeren), zodat iedereen kan meedoen aan de samenleving... Dus bij deze mijn oproep aan politiek Almere... Ratificeer dat verdrag... Voor de inwoners van Almere... Gister was al één raadslid over het hek... En om in de beeldspraak van Frans te blijven... Vast een wit schaap...

Ruud was daarna aan de beurt... Hij haakte aan bij het keukentafelgesprek van Marcel... Maar dan een tafel in de keuken van school... Waar leerkracht met ouders samen bespreken wat er voor het kind nodig is en hoe het budget voor het kind wordt ingezet... Helaas ook in het onderwijs fikse bezuinigingen en een afrekeningscultuur op prestaties... Zodat tot nu toe de sociale en pedagogische kant van een individuele situatie geen ruimte krijgt... Ruud is voorstander van het één gezin-één plan-model... Waarin bovendien de horizontale verbinding wordt gelegd tussen het kind in het gezin en het kind in school...  Met één integraal budget... Daaruit blijkt dus dat de verbindende factor, namelijk ouders en kind, van groot belang is voor school... Waarin ouders wèrkelijk gehoord worden... Want ouders zijn tenslotte ervaringsdeskundigen van hun kind... Mooi gezegd... En hoe gaan we dat in de praktijk uitvoeren? Ik zie het graag tegemoet via de oudergroep Passend Onderwijs Almere...

Tenslotte mocht Femke het debat afsluiten... Over een nog in concept gemeentelijke PGB-regeling in Amsterdam... Uitgangspunt: één gezin, één plan... En alleen PGB voor individuele begeleiding, dus niet meer voor groepsbegeleiding, zoals nu nog wel mogelijk is... Alhoewel ze het praktijkvoorbeeld uit de zaal over PGB-inzet voor speciale naschoolse opvang in haar achterhoofd meeneemt... Budget wordt digitaal uitgekeerd in vouchers, waardoor het achteraf terugbetalen van niet gebruikt budget van de (keuken)tafel is... Het denken vanuit de WMO-kanteling (eigen kracht en inzet van het netwerk van de cliënt) gaat vooraf aan de PGB-toekenning... Ze adviseerde wethouder Ineke Smidt om nu al duidelijkheid te geven aan (toekomstige) budgethouders... De veranderingen komen immers snel... De wethouder liet zich niet verleiden tot een uitspraak... Gelukkig staat over twee weken dit onderwerp op de agenda van de politieke markt, waarin politiek Almere en burgers worden geinformeerd...

Vanuit de zaal kwamen diverse praktijkverhalen over thuiszitters, over geen keuze voor passend onderwijs, tenzij vervoer zelf betaald wordt en over het gekregen wantrouwen afgelopen jaren door indicatiestellers... Praktijk vanuit het VERLEDEN om NU wat mee te doen voor STRAKS... Als betrokken ouder binnen Passend Onderwijs Almere ben ik blij dat er een meldpunt gaat komen voor die praktijkverhalen van ouders over (gedeeltelijke) thuiszitters in Almere... Zodat het onderwijs  een gezicht gaat krijgen... Waarvoor een passende plek in het onderwijs NU nodig is voor een passende plek in de maatschappij van STRAKS... Want het was toch eenzaamheid die de allergrootste beperking van de mens vormt? Daarvoor kunnen we NU een steen verleggen... Met elkaar... Wordt vervolgd...