Samen Deskundig! Cliënt aan tafel van jeugdzorg...

Inzet ervaringsdeskundigheid van ons kind?

Ten behoeve van onze pleegzoon zitten we bij heel wat organisaties aan tafel... De ene keer bij jeugdzorg, de andere keer bij pleegzorg... Dan weer bij de GGz of bij een gesprek op school... Een enkele keer zitten we met zijn allen aan tafel... En toch mis ik elke keer iemand... De allerbelangrijkste speler in het veld zit niet aan tafel... Of het nu om de evaluatie gaat bij zijn behandeling in de GGz of wanneer het gaat om zijn vorderingen op school...

Twee weken geleden tijdens het oudergesprek keek meester me verbaasd aan, toen ik vroeg of volgend jaar in de bovenbouw het kind ook aan tafel zit bij het gesprek over zijn Ontwikkelings Perspectief op school... Dat was namelijk niet gebruikelijk op die school... Dat verbaast mij dan weer, omdat ik vaak met hem gesprekken thuis heb over hoe hij vindt dat het gaat op school... Uiteraard geef ik dat dan weer door aan school, maar heb niet het gevoel dat hij via mij werkelijk gehoord wordt...
Vorige week bij de evaluatie van zijn behandeling zaten wij als pleegouders samen met pleegzorg en jeugdzorg aan tafel bij de GGz... Over ons kind... Over de medicatie... Over de doelen die via therapie al dan niet behaald waren... Met elkaar werd afgesproken om in ieder geval tot de herfstvakantie door te gaan en eind oktober opnieuw te evalueren... Opnieuw stelde ik de vraag aan de hoofdbehandelaar, of het kind dan ook aan tafel zal zitten... Om zijn ervaringen in te brengen... Waarop wederom een verbaasd gezicht, dit keer van de hoofdbehandelaar, mij ten deel viel... Dat was toch niet nodig...? Tot afgelopen vrijdag... En nu weet ik zeer zeker dat het wel nodig is...

Ik had hem eerder uit school gehaald, zodat we samen op tijd waren bij therapie die middag... Op weg ernaar toe ontstond steeds meer weerstand bij hem... Zijn inbreng? Voldoende om het die middag met elkaar bespreekbaar te maken... Ik gaf hem terug dat ik blij was met zijn opmerkingen... Dat we het dan bespreekbaar kunnen maken met de juiste personen... Uiteindelijk heb ik met zijn toestemming zijn opmerkingen doorgegeven... Hij zat er bij en luisterde... Twee belangrijke punten bracht ik in over doel van therapie en tijdstip van therapie. De therapeute was verbaasd en realiseerde zich toen pas, dat hij op deze vragen de antwoorden nog niet had gekregen... Ik ben bij dat zoonlief zijn mond opentrok naar mij... Zodat uiteindelijk zijn informatie op tafel kwam bij de juiste persoon... Informatie die ik graag van hem volgende keer tijdens de evaluatie hoor... En niet op weg naar zijn therapie... Met zoonlief is afgesproken dat vooraf aan het volgende evaluatiemoment, wij als pleegouders zijn punten inbrengen... Zodat hij geen school hoeft te missen... Samen Deskundig!

Decentralisatie ‪jeugdzorg naar gemeentes mèt cliëntenvertegenwoordigers aan tafel:

Met bovenstaande praktijksituatie nog in mijn hoofd las ik diezelfde avond een tweet over een stappenplan voor samenwerking rond ‪Jeugdzorg: via http://bit.ly/Mrb7Iv. Er staat heel mooi in zes stappen beschreven waar gemeentes aan moeten denken aan de vooravond van de decentralisatie jeugdzorg naar gemeentes... Hoe ik ook las, geen cliëntenvertegenwoordigers aan tafel... Wel de nadruk op afstemming in de keten... Uiteraard ook een heel belangrijke stap voorwaarts, maar waar is de stem van de cliënt? De ouders en de kinderen, waarvoor jeugdzorg is bedoeld...? Niet achteraf informeren, maar meepraten aan tafel... In alle genoemde stappen.... Samen Deskundig!

Want hoe kan je jeugdzorg goed opzetten in gemeentes, wanneer je alleen het zorgaanbod en de organisaties kent en voorbij gaat aan de doelgroep zelf? In de jeugdzorg kan bijvoorbeeld een kwaliteitsslag gemaakt worden, wanneer vanuit clientenperspectief kwaliteit wordt getoetst... Met betrekking tot bijvoorbeeld informatievoorziening, onderzoekthema's of behandelprogramma's... Samen Deskundig!

De LPGGz heeft onderzoek gedaan naar cliëntenparticipatie... Het resultaat? Zeven goede redenen voor familieparticipatie in de #GGZ http://t.co/d3dVdk7r... En het kan nog een stap verder... Wanneer organisaties ervaringsdeskundige cliënten inzetten voor huidige cliënten, kan herstel ontstaan doordat op een andere manier wordt gekeken... http://t.co/rT4Sc8Xq... Samen Deskundig!

Passend Onderwijs:

In onze gemeente vinden gesprekken plaats tussen jeugdzorg en het onderwijsveld... Om zometeen passend onderwijs goed vorm te kunnen geven met betrekking tot begeleiding van kinderen met gedragsproblemen op school... En waar zijn de ouders in dat gesprek? Datzelfde onderwijsveld in die gemeente kent een oudergroep passend onderwijs... Een oudergroep die in deze cruciale gesprekken aan de zijlijn staat... Een oudergroep die op papier een mooie rol heeft gekregen... Gemiste kans? Samen Deskundig!

ADHD debat:

Momenteel wordt er veel getwitterd over een ADHD-debat begin oktober dit jaar... Ondertussen is het punt van de ervaringsdeskundig aan tafel goed doorgedrongen... Sterker nog, de organisator vindt dat een eerste vereiste... En daar ben ik blij mee... Want juist bij ADHD is geen één ervaring hetzelfde... Ieder kind met ADHD is uniek... En ook bij ADHD... Samen Deskundig!

De uitslag van CITO zonder en met ADHD-medicatie...

Patstelling school/ouders:

Ruim een jaar geleden zaten we als verzorgers van onze pleegzoon in een patstelling met school... School zag duidelijk ADHD bij hem... School was bang voor cognitieve stilstand tot achteruitgang en zag maar één oplossing: Ritalin... Wij herkenden ons niet in school, want we zagen thuis een totaal andere jongen... Een jongen die hanteerbaar was, humor had, creatief was en geen gedragsproblematiek vertoonde die op ADHD leek... Af en toe wat drukker, omdat iets te spannend was vanuit angst of enthousiasme... Een jongen die zonder medicatie meedraaide in diverse sport- en muziekclubjes... 

Inzet van cluster 4 indicatie:

Omdat hij een cluster 4 indicatie had, hebben we aan school voorgesteld om individuele remedial teaching (RT) voor hem in te zetten... Dat verzoek werd afgewezen, omdat school verwachtte dat RT geen effect zou hebben... Hij was namelijk geobserveerd tijdens een 1-op-1 begeleiding... Hij kon zich niet concentreren en keek steeds achterom... Toen we doorvroegen naar de  omgevingsfactoren tijdens die individuele begeleiding, bleek hij in de klas met 16 kinderen te zitten, waarvan vier begeleid werden door een RT'er en hij zat met zijn gezicht naar de muur... Wanneer je het artikel van Ben van Berkel op Kennisnet zou lezen met betrekking tot kinderen met hechtingsstoornissen, dan zal duidelijk zijn, waarom deze jongen zich niet kon concentreren met zijn gezicht naar de muur in een volle klas... http://leerlingzorgpo.kennisnet.nl/archief/bijdragen2003/hechtingsstoornissen. Het niet ingezet krijgen van zijn rugzakje op school is tot en met de onderwijsconsulent besproken... Afspraken werden gemaakt en niet nagekomen... De druk van school op inzet van medicatie werd verder opgeschroefd... En er lag op dat moment nog geen eenduidige diagnose ADHD van een psychiater...

Medicatietrial met Ritalin:

Om uit de patstelling te komen en tegemoet te komen aan school, hebben we aan het begin van dit schooljaar samen met de gezinsvoogd besloten om een medicatietrial met Ritalin te starten en ook in te steken op verwerking van zijn trauma's... Omdat de GGz molens langzaam draaiden, vond de medicatietrial afgelopen februari plaats: drie weken dubbelblind, zodat zowel school als wij niet wisten, wanneer de placebo (0 mg), 5 en 10 mg werden gegeven... Om een goed beeld te krijgen en mede door een andere leerkracht op de woensdagen, hebben we gekozen voor het dagelijks (laten) invullen van de bekende ADHD-scorelijsten... Het resultaat van de medicatietrial was niet overduidelijk... Bij de placebo had hij volgens school prima rustige dagen en ook drukkere dagen, bij 5 mg was hij op school drukker dan normaal en bij 10 mg was hij de hele week rustig op school... Thuis en in de weekenden zagen we geen verschil met de periode van vòòr de trial... Daarom volgde een tweede trial met 2 x 10 mg Ritalin op schooldagen, op advies van de pyschiater... 

Cito-toetsen:

Sinds maart slikt hij Ritalin. alleen op schooldagen... En school geeft hem dikke complimenten... Omdat hij zo rustig is en goed meedoet in de les... En dat dat kwam door zijn pilletje... Zijn zelfvertrouwen groeide... Hij hielp andere kinderen.. En kinderen wilde weer met hem spelen, omdat hij niet aan ze zat tijdens de les... Begin mei werd de AVI-leestoets afgenomen... Hij kwam luid enthousiast  thuis, omdat hij in drie maanden tijd een heel jaar vooruit is gegaan met lezen... Wat er thuis al inzat, wordt nu eindelijk zichtbaar op school...

Begin juni waren de andere cito-toetsen aan de beurt... En dat toetsen op school ook leuk kon zijn, bewees hij door enthousiast thuis te komen met de mededeling dat hij vorige keer met spelling op niveau eind groep 4 zat en na het weekend doorgetoetst zou worden op niveau midden groep 6... Na die toets kwam hij heel kwaad thuis... Hij had de toets van niveau midden groep 6 met de hoogste score (A-score) gehaald en nu mag hij niet verder... Hij wilde niet er naar school... Op school wordt namelijk aan de kinderen verteld dat er wordt doorgetoetst bij A-score en hoge B-score...  De meester had met de intern begeleidster overlegd en besloten om niet door te toetsen naar niveau midden groep 7... Omdat hij nog twee jaar op school zit en nog niemand op deze school het niveau van eind groep 8 heeft gehaald... 

Momenteel wordt er veel geschreven over CITO-toetsen... Eén ding weet ik wel: school ziet nu pas de cognitie van hem wat wij al die tijd thuis al zagen... De lesstof zat er al in en wordt nu via medicatie zichtbaar in de CITO-toets... Betekent dat hij in de periode zonder medicatie in de klas gewoon alle lesstof heeft opgenomen? En dat hij het geleerde via de schoolvorm van CITO-toets niet heeft kunnen reproduceren? Via twitter (@MarkWeghorst) kwam een alternatief voor CITO-toetsen voorbij... Dynamic Assesment http://t.co/3TokIqCu... Een alternatief dat meer recht doet aan kinderen...

Aangepast passend onderwijs?

Alles latend bezinken, snap ik het even niet meer... School was vorig schooljaar bang voor cognitieve stilstand/achteruitgang en drong sterk aan op medicatie, terwijl er nog geen diagnose lag... Hij heeft nu medicatie, waardoor zijn cognitieniveau, wat thuis al zichtbaar was, nu ook op school via toetsen zichtbaar is geworden... En dan wordt hij afgeremd, omdat hij te snel gaat voor school en omdat dit nog niet eerder op school was voorgekomen... Hoe zou de inspecteur reageren wanneer school niet handelt conform missie/visie uit het schoolplan? Daarin staat namelijk verwoord dat school het maximale uit het kind haalt... Het oudergesprek is inmiddels geweest, waarin we nogmaals onze verbazing hebben uitgesproken en aandacht hebben gevraagd voor het voldoende blijven uitdagen van hem met passende lesstof...  Want wanneer hij iets doet wat-ie heel leuk vindt, is zijn hyperactiviteit gesmolten als sneeuw voor zon... Werd hij wel voldoende uitgedaagd op deze school tot nu toe... Had school hem te laag ingeschat naar aanleiding van eerdere toetsmomenten en daardoor te weinig passende lesstof aangeboden? Want ook dat kan namelijk een bron van ADHD-kenmerken zijn...  De ADHD-kenmerken die wel op school zichtbaar zijn en niet thuis... En dan is Ritalin niet de blijvende oplossing voor hem...

Medicatie afbouwen:

We zijn inmiddels zijn medicatie aan het afbouwen... Sinds drie weken slikt hij op schooldagen 2,5 mg minder... School merkt geen verschil... Volgens de psychiater kon dat niet en moesten we wachten tot het volgende schooljaar... Op ons aandringen mochten we toch gaan afbouwen... Want we kennen deze jongen inmiddels bijna zes jaar, 24 uur per dag, zeven dagen per week... En zijn daardoor ervaringsdeskundigen geworden van hem... En hebben kunnen observeren, dat zijn zelfvertrouwen verdrievoudigd bij een positieve ervaring... Het komend schooljaar zullen we verder afbouwen... In kleine stapjes uiteraard, zodat hij mag balanceren op de lijn van zijn groeiende zelfvertrouwen en door kan pakken op basis van zijn eigen kracht... 

Horen, Zien & niet Zwijgen in de opvoeding en op school...

Ik zie nog die stuiterende stuiterbal van zes jaar geleden... Een jongen van vijf die luidruchtig speelde met zijn dino's, zijn auto's en zijn blokken... Waarin veel werd gevochten, gebotst en omgevallen... Ik zag een overbeweeglijke jongen... Een jongen met een zeer lage concentratieboog... En een jongen die angstig onder tafel wegkroop, wanneer je hem aansprak... Een jongen, die volgens het dossier van jeugdzorg in zijn eerste drie levensjaren niet gehoord is, niet gezien is en letterlijk gezwegen heeft... Een jongen die in twee jaar tijd op zes verschillende adressen heeft gewoond...

Ik was blij met de langzaamdraaiende molens in de jeugdzorg en GGz... Zodat we op zoek konden gaan naar hulp voor hem... Als pleegouders getraind via Basic Trust en PCIT (zie verwijzingen links onder artikel)... Om te werken aan het vergroten van zijn basisvertrouwen waarin hij werd gehoord, gezien en waarin zijn verzorgers niet zwegen... Heel precies in het moment benoemen wat hij deed, herhalen wat hij zei... Zodat hij via ons kon ervaren wie hij was...  Wat hij deed... Wat hij zei... En omdat hij zich steeds meer gehoord en gezien voelde... Veranderde zijn gedrag... Van stuiterende stuiterbal naar een hanteerbare jongen die van sport houdt, van muziek en dansen... Ik ben dankbaar dat we hem tot nu toe hebben mogen volgen van gesloten knop tot ontluikende bloem... Zonder medicatie thuis... Zonder medicatie tijdens sport, muziek en dans... Zonder medicatie op vakantie...

Zes jaar geleden zou hij bij de psychiater op alle criteria hoog gescoord hebben om in aanmerking te komen voor het ADHD-etiket... Nu zijn we bij de psychiater voor medicatie tijdens schooldagen... Voor zijn parttime-ADHD... En zou die medicatie nog nodig zijn, wanneer school hem werkelijk hoort... hem werkelijk ziet en niet zwijgt? Passend onderwijs waarin hij wordt gehoord en gezien?

Hoe zou het voor een aantal andere (getraumatiseerde) kinderen met ADHD (-kenmerken) zijn, wanneer zij in hun eerste kinderjaren werkelijk gehoord en gezien waren geweest door hun verzorgers/ouder(s)? Is dat net als bij onze pleegzoon nog in te halen? Of is daar geen tijd meer voor? Daarom gun ik alle kinderen in een gezin, al dan niet met fulltime werkende ouders, in een 1-oudergezin of in een leefgroep dat ze werkelijk gehoord en gezien worden... Een kind vraagt erom, desnoods indirect via 'ongewenst' gedrag... En dan mogen de volwassenen om dat kind heen zeker niet zwijgen....

• http://www.basictrust.com
• http://www.nji.nl/smartsite.dws?id=37990&recordnr=267&adlibtitel=Parent-Child%20Interaction%20Therapy%20(PCIT)&setembed=

Elk kind met ADHD uniek met een eigen sleutel tot passende behandeling...

ADHD in Den Haag:

Politiek Den Haag houdt zich o.a. bezig met ADHD... Was het niet tijdens het rondetafelgesprek (http://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=549&idblog=8) vorig jaar juni met Lea Bouwmeester, waar ik als één van de ervaringsdeskundigen mocht aanschuiven, dan komt het wel voorbij in de debatten rondom passend onderwijs, waar ADHD als vlekje wordt weggezet...  Afgelopen maandag vond een gesprek plaats tussen de pas opgerichtte organisatie "We Bouwen Samen" en Nine Kooiman van de SP... Doel van dat gesprek was volgens een deelnemer onder andere het ombuigen van de negatieve beeldvorming in de media rondom ADHD... Wordt er over-gediagnostiseerd? Wordt er over-gemedicaliseerd? Bestaat ADHD wèl of niet?

In ieder geval voor mij om weer eens een pas op de plaats te maken om terug te blikken op de periode met onze pleegzoon... Een periode van zes jaar alweer, waar hij als 5-jarige stuiterende stuiterbal bij ons kwam en momenteel op schooldagen aan de Ritalin is, omdat hij na school, in weekenden en op vakanties zonder medicatie nauwelijks ADHD-kenmerken vertoont...  Zijn ADHD-kenmerken komen namelijk te voorschijn, wanneer hij zijn omgeving als onveilig of spannend ervaart...

We Bouwen Samen (http://www.we-bouwen-samen.nl/):

Bij organisatie "We Bouwen Samen" gaat het o.a. over de noodzaak van een goede diagnostisering en hulp/begeleiding op maat aan het kind met ADHD... Voor de duidelijkheid: het betreft hier ADHD via een diagnose en niet over ADHD-kenmerken zonder diagnostiek... Ook wordt gewerkt aan een positieve beeldvorming van ADHD... En dat is hard nodig... In ons geval hadden wij te maken met een school die op de stoel van de psychiater zat, terwijl de psychiater zelf nog twijfelde over de te stellen diagnose... http://all4wan.blogspot.nl/2011/10/gesprek-met-de-psychiater-over-parttime.html?m=1.

Zou deze organisatie "We Bouwen Samen" de rol van adviesraad ADHD kunnen vervullen voor de Haagse politiek, zoals op twitter werd geopperd? Goed idee, en hard nodig, denk ik dan... Mits... niet eenzijdig belicht via de door de jeugd GGz aangeboden medicatie met aanvullende behandeling... Is er bijvoorbeeld bij "We Bouwen Samen" ook ruimte voor de inzet van o.a. neurofeedback,  aangepaste voeding, Bach Bloesemtherapie, EMDR, oosterse geneeswijzen, homeopathie, vergroten van basisveiligheid, beelddenkers of aansluiten op hoogbegaafdheid? Via "We Bouwen Samen" begreep ik dat er in eerste instantie gericht werd op de nuancering van de bestaande beeldvorming en traditionele behandeling van ADHD... Maar is dat dan nog steeds 'samen bouwen'? Een grote groep kinderen en ouders is gebaat bij complementaire behandelingen buiten het protocol van de GGz om... Zou het een gemiste kans zijn, wanneer deze groep zich niet herkent in de prioriteitstelling van "We Bouwen Samen"? Hoe zou het zijn, wanneer ook deze groep zich verbonden voelt aan de toekomstige adviesraad ADHD?


Complementaire (niet reguliere) behandelingen van ADHD:

Zonder de aanvullende stappen die wij samen met onze pleegzoon hebben doorlopen, hadden we hem zes jaar geleden òf terug mogen geven aan Bureau Jeugdzorg, òf hadden we kunnen kiezen om meteen de GGz-molen in te gaan voor een ADHD-etiket... Achteraf ben ik blij dat de molens traag hebben gedraaid en ons de ruimte gaf om hem te begeleiden... Via het werken aan vergroten van zijn basisveiligheid werd hij 'hanteerbaar' in ons gezin... Liet hij ons als verzorgers toe, namen zijn ADHD-kenmerken af... Aangevuld met het slikken van een hoge dosis omega-3/6, ostheopatie, homeopathie, yoga-oefeningen en magneetveldtherapie, staan we nu waar we zijn...

Een jongen met o.a. een ADHD-diagnose... De psychiater weet namelijk niet of ADHD-kenmerken vanuit trauma, onveilige hechting of dopaminetekort in zijn hersenen komen... Een vrolijke, lieve en ondeugende jongen die prima aanstuurbaar is, leerbaar is, meer eigenwaarde en minder faalangst vertoont... Een jongen die zes jaar geleden superdruk en angstig binnen kwam...  Een jongen die op school sinds vijf maanden Ritalin slikt... Die daardoor in één schooljaar meer dan één jaar vooruitgegaan is met betrekking tot zijn cognitie... Ondertussen hebben we 2,5 mg Ritalin per schooldag afgebouwd... Zoonlief merkt niets.. School merkt niets... En de psychiater gaf vooraf aan dat hij verwachtte dat de afbouw niet kon... Als zijn verzorgers kennen we ons kind als geen ander... En we weten dat met elke succeservaring zijn zelfvertrouwen driedubbel toeneemt... Waardoor hij verder kan op eigen kracht... Met, indien mogelijk, afbouwende medicatie...

Behandelingen zijn er nochtans niet voldoende op toegerust om alles te ondervangen, twitterde iemand... Klopt, want het is per kind afhankelijk wat nodig is... Door goed te observeren, kun je door het gedrag heenkijken om de indirecte vraag van het kind op te vangen... Zet tien kinderen met ADHD naast elkaar en ervaar dat elk individu uniek is met betrekking tot de kern van zijn ADHD-kenmerken...

Via twitter werd er druk getweet... Is er ruimte voor afbouw van (tijdelijke) ADHD-medicatie, wanneer een, al dan niet door de GGz gegeven behandeling, aanslaat? Of... Is er ruimte voor medicatie wanneer een behandeling niet aanslaat? En hoelang ga je door met een ingezette behandeling? Met ons kind is nu parallel speltherapie ingezet.. Komende week is er evaluatie... Wat ons betreft gaan we zo snel mogelijk aan de slag met traumaverwerking...Bijvoorbeeld via EMDR...

Een stukje over alternatieve therapieën voor ADHD is te vinden op de website van Oudervereniging Balans. Via twitter werd gevraagd om ouders hierop attent te maken... Ik las het  en schrok...  Wantrouwen voerde de boventoon... Waarom? Laat ouders in hun waarde wat er ingezet wordt voor hun kind...  Is behandeling van ADHD te veralgemeniseren? Lees zelf en maak een keuze... http://www.steunpuntadhd.nl/adhd-behandelen/alternatieve-therapie%C3%ABn/

In ieder geval gaat de ontwikkeling van onderzoek naar nieuwe behandelingen voor kinderen met ADHD stug door... Afgelopen week stuitte ik op een oproep, waarin gezinnen met kinderen (8-12 jaar) werden gezocht voor het uittesten van een game... Aanmelden kan nog via http://www.zitstil.be...


Bij ADHD-kenmerken is de oplossing voor de één niet de oplossing voor de ander...

Zelf de sleutel tot het succes in deze... Inzet van eigenkracht van het kind... Wat is de invloed van omgevingsfactoren met betrekking tot de ontwikkeling van ADHD? Bestaat er  parttime ADHD? Medicatie voorschrijven kan (tijdelijk) helpen om aan andere dingen te werken... Bijvoorbeeld om eigenwaarde en zelfvertrouwen op te krikken... Alert blijven op mogelijke afbouw van medicatie in plaats van achteroverleunen bij een eenmaal gegeven dosis die via herhaalrecepten wordt verstrekt, is zeer wenselijk voor het kind... Op langdurig medicijngebruik zit geen enkel kind te wachten...
Is trouwens bekend dat ADHD-kenmerken zich ook vanuit trauma kunnen uiten...? Een andere bron, dus aangepaste behandeling noodzakelijk... Te combineren met tijdelijke medicatie voor bijvoorbeeld school... http://all4wan.blogspot.com/2012/02/adhd-kenmerken-door-trauma.html. Of dat
ADHD-kenmerken zich ook kunnen uiten door niet passend onderwijs...? Dus daarom is het zo belangrijk wat het individuele kind nodig heeft, zodat daar op aangesloten kan worden... Maatpak in plaats van confectiepak...


Toch nog even Batstra...

Batstra beweert niet dat ADHD niet bestaat, gaf een arts op twitter aan... En toch ervaar ik strijd tussen twee kampen: vòòr of tegen Batstra... Zonde van het kind van die ADHD-rekening... Waarom niet gewoon aansluiten op het kind zelf? Bijgevoegd een open brief van Oudervereniging Balans aan Batstra... http://www.balansdigitaal.nl/data/nieuws/2012/juni/open-brief-aan-laura-batstra/
Batstra, eindelijk iemand zonder hokjes geest, twitterde iemand afgelopen week...Daarop volgeden verschillende reacties... Het lijkt er namelijk steeds meer op dat deze kinderen in een hokje worden gestopt... Maar wat is er mis met hokjes? Ze kunnen deuren openen, en geven een kind mogelijkheden voor hulp... Aan de andere kant, wanneer de deur van dat hokje dicht blijft, zal je niet ondervinden wie er in dat hokje zit... Ook bijgaand artikel is het waard om te lezen... http://t.co/zinuQMMI... Opnieuw voor het maken van eigen keuzes in plaats van meegaan in wat de media schrijft...


Nog wat linkjes rondom ADHD...

• ADHD heeft 6 verplichte voorwaarden. Eén ervan bevat 18 gedragskenmerken, waarvan het kind er minmaal 12 moet hebben...  http://adhdcoachamsterdam.nl/adhd-algemene-feiten/adhd-criteria/
• Behandeling van ADHD zonder medicijnen... http://adhd1.nl/2012/06/29/behandeling-van-adhd-zonder-medicijnen/#
• Onderzoek naar het verband tussen jonge leeftijd in klas en ADHD... http://www.sharpbrains.com/blog/2012/06/21/why-being-young-for-grade-increases-odds-of-adhd-diagnosis-and-stimulant-medication/
• ADHD gaat naar school... http://www.huffingtonpost.com/mark-bertin-md/adhd_b_1517445.html
• Nieuwe beoordeling van de Neurofeedbackbehandeling van ADHD... http://www.sharpbrains.com/blog/2012/01/17/new-review-of-neurofeedback-treatment-for-adhd-current-state-of-the-science/
• Wordt ADHD gediagnosticeerd  in overeenstemming met diagnostische criteria? http://adhd1.nl/2012/07/01/prototype-veroorzaakt-over-diagnoses-adhd/

PGB voor pleegkinderen... Wie krijgt het geld?

Bijna zes jaar geleden... Onze toen vijfjarige pleegzoon was net bij ons geplaatst... De directeur van zijn cluster-3 school adviseerde ons om een PGB voor hem aan te vragen... Als nieuwbakken pleegouders wisten wij nog niets van de wereld van kinderen met een beperking... Laat staan de wereld van AWBZ, waar duidelijke beleidsregels het kader gaven voor al dan niet toekennen van PGB... Zo gezegd, zo gedaan en een afspraak gemaakt met een PGB-adviseur voor de zorginventarisatie... Het CIZ indiceerde, vanwege zijn destijds bekende IQ en het Zorgkantoor betaalde uit op zijn rekening...

Omdat we een getraumatiseerde jongen in huis hadden, net bij ons en ook nog eens onveilig gehecht vanuit de periode vòòr ons, was het niet raadzaam om van buiten PGB-zorgverleners in huis te halen... Simpelweg omdat daardoor het aantal opvoedingsklimaten te groot zou zijn voor hem... Als pleegouders waren we namelijk pas gestart met zijn opvoeding... We kozen ervoor om hem zelf te gaan begeleiden vanuit een voor hem duidelijke en veilige thuisbasis... Dat kòn ik doen, omdat ik twaalf uur per week minder ging werken en het PGB daarvoor gedeeltelijk in de plaats kwam... Bovendien was ik bekend met het schrijven van zorgplannen met daarin opgestelde doelen... Doelen die in overeenstemming waren met Bureau Jeugdzorg, waar zijn gezinsvoogd werkte...

Vlak voor de aanvraag van de nieuwe herindicatie, stelde ik een evaluatie op van de verleende zorg met betrekking tot de gestelde doelen... Die evaluatie ging dan met een bijgestelde zorginventarisatie niet meer naar CIZ, maar naar Bureau Jeugdzorg, om de herindicatie aan te vragen... Zijn IQ was namelijk dor de IQ-grens heen gestegen... En weer een jaar van begeleiding volgde, afgerond met een evaluatie en een bijgestelde zorginventarisatie... Tot afgelopen februari... De gezinsvoogd had de evaluatie en met de zorginventarisatie werd 1 mei jl. een indicatie afgegeven voor twee jaar... Bureau Jeugdzorg stuurde die door naar het Zorgkantoor en toen werd het stil...

Het geld is tot op heden nog niet uitgekeerd door het Zorgkantoor... Argumenten? Indicatie niet ontvangen... Dus opnieuw gefaxed... Nieuw argument? PGB's voor pleegkinderen worden aan Bureau Jeugdzorg uitbetaald... In verband met problemen met PGB's bij pleeggezinnen via de William Schrikker groep... Onze gezinsvoogd belt wekelijks met het Zorgkantoor en hoort telkens wat anders... Ja, het geld wordt overgemaakt aan het pleegkind... Nee, het geld wordt overgemaakt aan Bureau Jeugdzorg, die dan ook de verantwoording van pleegouders moet controleren...Volgens mij juist een taak van Zorgkantoor, om de bekende twee petten problematiek te voorkomen...

Ondertussen zijn we twee maanden verder... De indicatie is er... Het geld ligt nog steeds bij het Zorgkantoor... De begeleiding van onze pleegzoon gaat gelukkig gewoon door... Gewoon, omdat het moet... Ook zonder geld... Hoe ingewikkeld zou het zijn geweest wanneer ik externe zorgverleners had ingehuurd... En de gezinsvoogd? Die belt wekelijks en vroeg me gisteren of ik de facturen wilde opsturen, om druk uit te oefenen bij de financiële administratie van Bureau Jeugdzorg... En waarschijnlijk komt er een gesprek binnenkort tussen managers van Bureau Jeugdzorg en het Zorgkantoor... Om een eenduidige lijn af te spreken voor alle pleegkinderen met PGB in heel Nederland... Uiteindelijk is het geld een week na dit blogbericht overgemaakt... Niet naar jeugdzorg... Niet naar het pleegkind.. Maar naar pleegouders...  Die op hun beurt de uitgave zullen verantwoorden naar jeugdzorg en naar het zorgkantoor...

Wat zouden de Chinezen doen? Acupunctuur bij kinderen met ADHD... Kouwe drukte?

ADHD.. Er wordt momenteel veel gesproken met betrekking tot de beeldvorming van ADHD in de media... En ja... De ADHD-kenmerken bestaan... Al heel lang, aanvankelijk onder andere benamingen... Zowel in de Westerse als in de Oosterse benadering... Het werd mij nog eens duidelijk bevestigd door de scriptie van jeugdarts Jolanda Roelofs... De inhoud ervan wil ik graag delen met een ieder die kinderen en jongeren met ADHD-kenmerken behandelt en/of begeleidt... Ik kwam via internet bij haar terecht, nadat bij onze pleegzoon alle meridianen (energiebanen) via de polsdiagnose als leeg getest werden door een natuurgeneeskundig therapeut... Ik was verbaasd... Leeg? Hij heeft meer dan voldoende aan energie... Klopt, zei ze... Hij beweegt veel om zijn magneetveld weer aan te vullen... Zijn meridianen/energiebanen zijn namelijk helemaal leeg... Een andere manier om te kijken naar zijn ADHD-kenmerken...?

In de samenvatting van haar scriptie schrijft Jolanda dat in Nederland de therapie van eerste keus bestaat uit een combinatie van interventies. Het kind of de jongere krijgt vanuit de regeliere geneeskunde medicatie voorgeschreven, meestal methylfenidaat. De ouders krijgen opvoedkundige ondersteuning aangeboden. Vooral de bijwerkingen van de medicatie kunnen ouders ertoe brengen zich te oriënteren op de mogelijkheden die de complementaire alternatieve geneeskunde biedt. In haar scriptie beschrijft Jolanda een aantal zienswijzen vanuit de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM), gebaseerd op vooraanstaande boeken over de Chinese acupunctuur. Daarnaast wordt een aantal wetenschappelijke artikelen besproken, die het effect van o.a. acupunctuur (in de breedste zin) op ADHD beschrijven.

Volgens Jolanda blijkt acupunctuur voor een groep kinderen met ADHD even effectief als Ritalin bij die kinderen. De bijwerkingen van medicatie blijft achterweg en het effect na het stoppen van de acupunctuur houdt langer aan dan na het stoppen van medicatie. Het effect van acupunctuur is groter bij jonge dan bij oudere kinderen. Vooral het hyperactieve, maar ook het gecombineerde type, geven een beter behandelingsresultaat met acupunctuur dan het onoplettende type. In de combinatie met andere therapieën is nog winst te halen wat betreft de effectiviteit. Wanneer lichaamsacupunctuur wordt aangevuld met fytotherapie, leidt dit tot nog betere resultaten. De aanvulling van electroacupunctuur op gedragstherapie leidt tot een beter effect, ook op de lange termijn. Acupunctuur verdient daarmee een plek in de multimodale benadering van kinderen met ADHD in het Westen.

Meer lezen kan in haar complete scriptie via http://www.naav-sno.nl/scripties/scriptie_roelofs.pdf. Zie het als een aanvulling in de zoektocht voor elk uniek kind... In het kijken naar het kind als totaal... Als mens in wording... In plaats van een verzameling van ADHD-kenmerken...