Vanochtend, zomaar tijdens het ontbijt... Zoon vertelde over gisteren... Over het buitenspelen... Neef van vriend was er... Ze speelden tikkertje... Totdat neef aan ander jongetje vroeg of jongetje zijn pet wilde hebben... Waarop jongetje "ja" zei en de pet aanpakte... Aanleiding voor neef om jongetje te schelden, schoppen en slaan... Omdat... De pet niet werd teruggeven... Ik hoorde dit aan... Vanochtend aan het ontbijt... Wetende dat ik een keuze heb... Wat doe ik met deze informatie richting zoon? Ik vroeg zoon waarom neef in deze wijk speelde... Waarop het antwoord volgde, dat neef in zijn eigen wijk altijd ruzie heeft met andere kinderen... En dat neef dan vaak scheldt, schopt en slaat... Ik vroeg zoon waarom hij als deelnemer van zijn vriendengroep nog steeds benzine *) gaf aan neef... Door er niks van te zeggen tegen neef.. en door te blijven kijken en aanmoedigen, toen er gescholden, geschopt en geslagen werd...Uiteindelijk zag zoon in waarom neef altijd ruzie heeft in zijn eigen wijk... En dat zoon dat niet wil in zijn eigen wijk... En dat zoon speelt met een ruziezoeker... Tenslotte gaf ik zoon de keuze om aan neef te vragen waarom hij altijd ruzie maakt met andere kinderen... En ik gaf aan zoon de keuze om op deze manier wel of niet meer te willen spelen met neef... Zolang het schoppen, duwen en slaan blijft doorgaan...
Pesten... Waarom wijzen naar de pester?
Of begint het stoppen ervan uiteindelijk bij wat je zelf doet als toeschouwer?
*) Het benzine geven aan pestvogels komt als metafoor vaak terug na de door ons gevolgde Kanjertraining...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten