Vanochtend werd ik vroeg wakker.... Kon niet meer slapen.... Bleef haken aan dan ene antwoord van de kinderpsychiater afgelopen dinsdag... EMDR? Daar is hij nog te jong voor... Maar hij is elf... En hij weet zijn trauma's zèlf te benoemen... En hij begint zich nu een mislukkeling te noemen omdat hij elke nacht nog steeds incontinent is... Laten we inzetten op traumaverwerking... Dàt vind ik belangrijk voor hem... Veel belangrijker dan het geven van 10 mg Ritalin omdat school een verminderde cognitieve ontwikkeling ziet vanwege zijn drukke gedrag... En hoe zal dat voor hèm zijn...? Heeft hij liever een compliment van meester en klasgenoten omdat hij zo goed rustig is in de klas door zijn pilletje? Of heeft hij liever een droog bed 's nachts... Afgelopen vijf jaar heb ik hem met veel plezier naar school zien gaan... Zonder pilletje... En zijn ADHD-kenmerken? We konden er thuis, op vakantie en bij anderen de klok op gelijk zetten... Via zijn beleving van veiligheid in zijn omgeving... Alweer zonder pilletje... Al ruim vijf jaar lang...
Daarom vroegen we dus afgelopen dinsdag naar inzet van EMDR... Vanwege behandeling van zijn ADHD-kenmerken door trauma... De kinderpsychiater vond het nu nog wat wat te vroeg.. Omdat hij, toen hij met haar alleen was, op haar vraag naar zijn trauma antwoordde.... Oh daar denk ik niet meer aan... Maar drie maanden geleden, toen hij samen met ons bij het intake-gesprek aanwezig was... Toen kwam hij met zijn ervaringen... Daar hoorden we voor het eerst wat er werkelijk was gebeurd op een vorig tijdelijk adres zes jaar geleden... Los van zijn eerdere ervaringen bij zijn moeder acht jaar geleden... Dat is toch een belangrijk aanknopingspunt? Blijkt hieruit niet hoe belangrijk een veilige omgeving voor hem is? Veiligheid om te kunnen praten over zijn ervaringen?
Als tussenoplossing krijgt hij vanaf eind volgende maand speltherapie aangeboden... Als een opstap naar traumaverwerking... Om te kijken of hij klaar is voor EMDR... Tien keer tot aan de zomervakantie en twee evaluatiemomenten... En in de tussentijd een vervolgtrial op school.. Met 10 mg Ritalin... Voor zijn drukke gedrag waar hij zelf geen last van heeft...
Maar dat ene antwoord: hij is te jong voor EMDR... bleef maar in mijn hoofd hangen... Waardoor ik vanochtend vroeg niet meer kon slapen... Een snelle zoektocht via google op "EMDR welke leeftijd kinderen" leverde al snel een aantal bruikbare hits op:
http://www.emdr.nl/emdrbijkinderen.htm met twee overzichtelijke tabellen en een wetenschappelijke onderbouwing via http://www.emdr.nl/empirischeondersteuning.htm:
En via het Nederlands Jeugd Instituut Jeugd (NJI) http://www.nji.nl/smartsite.dws?id=37990&recordnr=17&adlibtitel=Eye%20Movement%20Desensitization%20&%20Reprocessing%20(EMDR)&setembed...
En heel toevallig vond ik ook nog de digitale folder over EMDR behandeling bij kinderen voor ouders/verzorgers, opgesteld door de polikliniek waar zoonlief momenteel in behandeling is... Waarin bovendien een leeftijdsgrens vanaf zes jaar staat aangegeven... Te jong voor traumaverwerking? Wordt vervolgd...
Daarom vroegen we dus afgelopen dinsdag naar inzet van EMDR... Vanwege behandeling van zijn ADHD-kenmerken door trauma... De kinderpsychiater vond het nu nog wat wat te vroeg.. Omdat hij, toen hij met haar alleen was, op haar vraag naar zijn trauma antwoordde.... Oh daar denk ik niet meer aan... Maar drie maanden geleden, toen hij samen met ons bij het intake-gesprek aanwezig was... Toen kwam hij met zijn ervaringen... Daar hoorden we voor het eerst wat er werkelijk was gebeurd op een vorig tijdelijk adres zes jaar geleden... Los van zijn eerdere ervaringen bij zijn moeder acht jaar geleden... Dat is toch een belangrijk aanknopingspunt? Blijkt hieruit niet hoe belangrijk een veilige omgeving voor hem is? Veiligheid om te kunnen praten over zijn ervaringen?
Als tussenoplossing krijgt hij vanaf eind volgende maand speltherapie aangeboden... Als een opstap naar traumaverwerking... Om te kijken of hij klaar is voor EMDR... Tien keer tot aan de zomervakantie en twee evaluatiemomenten... En in de tussentijd een vervolgtrial op school.. Met 10 mg Ritalin... Voor zijn drukke gedrag waar hij zelf geen last van heeft...
Maar dat ene antwoord: hij is te jong voor EMDR... bleef maar in mijn hoofd hangen... Waardoor ik vanochtend vroeg niet meer kon slapen... Een snelle zoektocht via google op "EMDR welke leeftijd kinderen" leverde al snel een aantal bruikbare hits op:
http://www.emdr.nl/emdrbijkinderen.htm met twee overzichtelijke tabellen en een wetenschappelijke onderbouwing via http://www.emdr.nl/empirischeondersteuning.htm:
Tabel I. Overzicht van soorten schokkende gebeurtenissen |
|
Tabel II.
Overzicht van mogelijke reacties in verschillende ontwikkelingsfasen | |
peuters en kleuters: | cognitieve
verwarring angstig hechtgedrag (separatie)angsten regressief gedrag posttraumatisch spel agressief of destructief gedrag |
basisschoolleeftijd: | verminderde
schoolprestaties afgenomen concentratie agressieve of angstige fantasieën onterechte schuldgevoelens bezorgdheid over veiligheid bezorgdheid om anderen |
pubers en adolescenten: | problemen op
school schaamte voor gevoel van kwetsbaarheid schaamte voor afhankelijkheid van ouders radicale gedragsveranderingen gevaarlijk gedrag neiging om gebeurtenis in gedrag te herhalen toename conflicten met ouders alcohol- en/of drugsmisbruik destructieve en agressieve fantasieën angst om controle te verliezen over deze fantasieën beperkt toekomstperspectief |
En via het Nederlands Jeugd Instituut Jeugd (NJI) http://www.nji.nl/smartsite.dws?id=37990&recordnr=17&adlibtitel=Eye%20Movement%20Desensitization%20&%20Reprocessing%20(EMDR)&setembed...
En heel toevallig vond ik ook nog de digitale folder over EMDR behandeling bij kinderen voor ouders/verzorgers, opgesteld door de polikliniek waar zoonlief momenteel in behandeling is... Waarin bovendien een leeftijdsgrens vanaf zes jaar staat aangegeven... Te jong voor traumaverwerking? Wordt vervolgd...
Geachte All4wan, dat men in nederland de leeftijd van zes handteerd vind ik zeer schokkend. In de Verenigde Staten en Cannnada is men allang bezig met trauma verwerking op veel jongere leeftijden. Hoe langer er word gewacht met therapie hoe groter de schade voor het kind !
BeantwoordenVerwijderenLees dit boek, 'The Boy Who Was Raised As A Dog', van de heer Bruce D. Perry maar eens.
"Perry has served as a consultant and expert witness on many high-profile incidents involving traumatized children, including the Columbine High School massacre, the Oklahoma City bombing, the Waco siege, and the YFZ Ranch custody cases. His clinical research and practice focuses on examining the long-term effects of trauma in children, adolescents, and adults and has been instrumental in describing how traumatic events in childhood change the biology of the brain. He is the author of more than 200 journal articles, book chapters, and scientific proceedings and is the recipient of a variety of professional awards. Perry's Neurosequential Model of Therapeutics is currently the working model used by Youthville's Trauma Recovery Center in Wichita, Kansas."