Zo herkenbaar...! Toen ik de blog via http://t.co/UaJ9HFy van een nieuwe follower vanochtend las... Was even weer terug bij vorige week... In een sneltreinvaart mochten de ouders van onze Medezeggenschapsraad (MR) al dan niet instemmen met het uitgebreide schoolplan en de daarvan afgeleide schoolgids... Omdat we als ouders veel waarde hechten aan een nieuw schoolplan, zeker gelet op het bezoek van de Inspectie medio september a.s., las ik met veel interesse de missie en visie van onze school...
Maar waarom is het dan tijdens het lezen van het schoolplan toch zo lastig om de praktijk-ervaringen bij mij en een groot aantal andere ouders uit te schakelen? En waarom was ik zo verheugd om te lezen dat wij het op papier met school volledig eens kunnen zijn voor wat betreft individuele aanpak van het kind en inzet van benodigde leer(hulp)middelen? Ik sprak dit uit tegen de adjunct-directeur, met wie wij om tafel zaten voor al onze op- en aanmerkingen op het schoolplan. Deze gaf ons gelijk: ja, papier is geduldig... maar we zitten in een verbetertraject en het duurt nog minstens twee jaar voordat onze visie praktijk wordt...
Huh, nog TWEE jaar ? Dat is STRAKS en ons kind heeft het NU nodig. Over twee jaar is hij van school af.... Gelukkig zie ik nog een lichtpuntje aan de horizon: ik weet zeker dat over twee jaar zijn volgende school er helemaal klaar voor is. Klaar voor passendonderwijs... En de inspectie straks in september? Ben toch wel nieuwsgierig naar de visie van de inspectie m.b.t. het papieren schoolplan en of we het zometeen over een papieren kwaliteit hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten