Vandaag was het dan zover... het langverwachte gesprek met de bevoegde die iets kan zeggen over een diagnose naar aanleiding van zijn parttime ADHD-kenmerken... Die iets kan zeggen over het al dan niet starten van een medicatite-trial op school... Die iets kan zeggen over het al dan niet inzetten van individuele Remedial Teaching vanuit het rugzak-geld... Die iets kan zeggen over de behandeling van zijn opgelopen trauma's...
Omdat het eindgesprek bij de Bascule al weer een half jaar geleden was, lagen er al weer nieuwe gegevens op tafel.... Ervaringen en leermomenten thuis en op school... Medische molens draaien langzaam.... en in zijn situatie komt dat misschien wel goed uit.... Parttime ADHD.... Welke sleutels heeft hij nodig voor thuis en op school? Sleutels van deuren naar het waarom van drukker of beweeglijk gedrag? Wat gaan we doen aan lage eigenwaarde en aan een aantal angsten? En wat is de kern van de algemene ADHD-kenmerken van dit specifieke kind?
Daarom ben ik blij met een nieuw moment... Waarbij naast zijn en onze input vandaag een gesprek met school komt... Dat er gesproken wordt met een een Remedial Teacher, die hem thuis 4x prima heeft kunnen bereiken en begeleiden... Dat er iemand van buiten school komt observeren in school... Dat er gesproken wordt met de vorige psychiater, die een kort advies schreef voor de REC-herindicatie...Dat alles in een eind-advies samenkomt... Zodat we weten wat er NU nodig is voor het vervolgtraject... En niet dat er automatisch naar medicatie wordt gekeken omdat volgens school medicatie nou eenmaal goed werkt bij zulke kinderen...
Heb als betrokken ouder zojuist op verzoek van meester mondeling teruggekoppeld... Meester wilde graag weten wat er vandaag uitkwam... Heb aangegeven dat er met school contact wordt opgenomen door de psychiater... Vond meester goed, want het was volgens meester wel duidelijk welke diagnose het ging worden... Knap van meester... Want ik weet het nog niet... En de psychiater ook niet... Wordt vervolgd....
Je zou het bijna grappig vinden: een meester die al wel weet wat er uit komt. Ik hoop dat het een meester is die inderdaad weet wat er aan de hand is, die ziet hoe kinderen reageren en weet hoe die daar goed op in kan spelen.
BeantwoordenVerwijderenSucces met het verloop!
Aangrijpend verhaal... Het eerste wat mij tussen de regels door opvalt is de spanning en onzekerheid die het hele en lange traject van psychiatrische "onderzoeken wat er nu precies aan de hand is" met zich meebrengt. De remedial teacher lijkt wat rust te brengen.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed, ik kan dit zo niet beoordelen, dit is echter wat ik het eerste beproef.
Het woord trauma is merkwaardig genoeg niet in de labels van deze blog vermeld, terwijl de symptomen van trauma en ADHD aardige overeenkomsten vertonen: hyperactiviteit en hyperalertheid bijvoorbeeld.
Tura Gerards