Ouderbetrokkenheid los van de MR...?

Vanmiddag om circa 3 uur kreeg ik een mail van onze directeur onder ogen... Er werd aan de MR-ouders medegedeeld dat de brief van de MR-ouders aan de onderwijs-inspectie niet werd meegestuurd met de ouderinfo, ondanks eerdere toezegging... De directie had ervoor gekozen om bewuste brief van de oudergeleding pas volgende week aan alle ouders toe te sturen... En de MR werd verzocht om een MR-logo en een kort begeleidend biefje toe te voegen... zodat het duidelijk is voor alle ouders dat deze brief afkomstig is van de MR... En de direcetur hoopte dat de MR-ouders hier mee akkoord zouden gaan...

Gemaild op het moment dat de ouder-info al gekopieerd en via de leerlingen was uitgedeeld... Geen tijd meer voor de MR-ouders om de brief op tijd aan te passen... De bewuste afspraak met de directeur was overigens tien dagen eerder gemaakt...

Nog geen tien minuten later kwam zoonlief thuis en gaf mij de Maand-Ouderinfo, waarin het volgende stukje was opgenomen over het inspectiebezoek:

Dinsdag 13 september heeft de Onderwijsinspectie een bezoek aan onze school gebracht. De kwaliteit van de leerkrachten en het pedagogisch kliaat is als positief ervaren. Echter omdat het werken met ontwikkelingsperspectieven (OPP) nog niet op orde was, heeft de inspectie de school het oordeel zwak gegeven. De mening van de inspecteurs is dat de school op de goede weg is met de verbeterplannen. School kan dus doorgaan met het traject. Volgend jaar komt de onderwijsinspectie weer op bezoek en zal zich dan verder informeren over de stand van zaken op onze school.

Geen verwijzing naar het gesprek tussen de MR-ouders en de inspecteur... Alleen die ene mail van de directeur... Reden om met die andere MR-ouder te bellen... We kwamen elk tot de conclusie dat de maat nu ècht vol was... en dat het zonde was van onze geinvesteerde vrije tijd... We zouden allebei afzonderlijk terugmailen aan de directeur en aangeven dat dit de druppel was om als MR-ouder te stoppen... waardoor alle ouder-plekken in de MR vacant werden..

Heb aangegeven dat ik behoorlijk teleurgesteld en boos was, omdat:
- tien dagen geleden een afspraak gemaakt is met de directeur over het integraal meesturen van de brief met de ouder-info aan alle ouders...
- die brief  geschreven was uit naam van de MR-ouders, inclusief een inleidende tekst...
- er zonder voorafgaand overleg met de MR-ouders is besloten om die brief niet mee te sturen...
- er evenmin is verwezen naar het oudergesprek met de inspectie in de huidige ouderinfo...

Voor mij zoveelste keer van niet serieus genomen worden door de directie, de druppel om een keuze te maken... na drie jaar te stoppen met de MR. Er is namelijk behoorlijk wat vrije tijd gaan zitten in het voorbereiden van het inspectie-gesprek...het vooraf op inhoud toelichten ervan aan de directie.. en het gesprek zelf met de inspectie... Daarnaast hadden de MR-ouders aan ouders met vragen, beloofd, dat die brief met de eerstvolgende ouder-info mee zou komen...

Op deze manier als MR-ouder niet serieus genomen worden door de directie... Hoop stilletjes dat er andere ouders op zullen staan, om de MR-oudergeleding te bemensen... Want zelf voldoende andere werkzaamheden om mijn tijd zinvol aan te besteden...

De andere MR-ouder had nagenoeg op het zelfde moment per mail geantwoord in bewoordingen als:
 - te laat tijdstip van informeren...
- voorbij gaan aan gemaakte afspraak...
- gevraagde logo op school en inleiding in brief al aanwezig...
- niet de eerste keer afgelopen jaar dat MR niet serieus werd genomen door schoolleiding...

En wat nu? Geen MR-ouder meer, maar nog steeds zeer betrokken bij school en het onderwijs voor mijn kind, regelmatig in gesprek met zijn leerkracht NU en zijn leerkrachten STRAKS... via de bekende driehoek ouders-school-kind...  De ouderbetrokkenheid blijft dus... voor het individuele kind... Het is namelijk de verantwoordelijkheid van school om vanuit alle individueel betrokken ouders een eventuele rode verbeterlijn voor de hele school te destilleren... Mèt of zonder MR-ouders... Alhoewel de onderwijs-inspectie daar wel zo zijn eigen richtlijnen voor heeft...

ADHD heb je niet alleen op school... Toch? Of...

Vanochtend was het dan zover... Op pad naar de psychiatrische polikliniek.. De voogd zou er ook zijn... Bij de intake voor de medicatietrial ADHD, de inzet van EMDR voor traumabehandeling èn de inbreng van het observatie-verslag van vier individuele RT-sessies met de 'ikleeranders'-coach Dorien Kok...

Ik merk dat ik nog steeds heel diep van binnen het niet eens ben met het laten uitvoeren van een medicatie-trial voor zijn ADHD-kenmerken... Ik doe het voor school, zodat daarna de kans groter is dat zijn rugzakgeld vanuit het REC ingezet gaat worden voor individuele RT... Nu is hij volgens school te druk om ervan te kunnen profiteren... Zo bleek uit het observatieverslag van een 1-op-1 RT-sessie in zijn klas met vijftien leerlingen, waar hij met zijn gezicht naar de muur gekeerd, met nog drie andere leerlingen individuele begeleiding kreeg... Een setting waar een kind met een hechtingsstoornis sowieso al druk van wordt...

School, die een medicatie-trial wilde vanwege een sterk vermoeden van cognitieve stilstand... door zjn gedrag... Want het zit er wel in, zegt school... Alleen zit zijn hoofd vol, want hij heeft ADHD...

Bijzonder om te horen als ouder, omdat er nooit een formele diagnose ADHD is gesteld...  Maar school zit vast niet op de stoel van de psychiater. Toch? Of...

Bijzonder ook, omdat het vermoeden van school voor wat betreft zijn cognitie klopte... Afgelopen januari  heeft hij in zeven onderwijsmaanden drie maanden extra achterstand opgelopen... Geen stilstand dus, maar achteruitgang... Hoogste tijd voor de trial dus...

Omdat de medische molens niet zo snel draaiden, en omdat we van therapeutische naar gewone pleegzorg overgingen, duurde het tot vandaag dat we de intake hadden...

In de tussentijd kwamen de schooltoetsen van afgelopen juni... en bleek de extra opgelopen achterstand al weer ingehaald te zijn...

En met rekenen was hij zelfs in een half jaar tijd een jaar vooruit gegaan... Allemaal nog zonder pilletje en zonder rekening te houden met zijn visuele manier van leren...

Vandaag was het dus zover... We spraken over de door school verplichtgestelde trial... Over traumaverwerking en over zijn ADHD-kenmerken als functie van zijn onveiligheidsgevoel door de omgeving... Zijn visuele manier van leren... Blij door het gevoel ècht gehoord te worden...

Voogd en intake-functionaris zien dat school te snel medicatie wil inzetten... Dat in het afgelopen jaar zijn cognitie zonder medicatie te sterk heeft geschommeld...

Blij ook dat er pas een medicatie-trial wordt gedaan na diagnosticering, want op dit moment ligt er geen diagnose ADHD... En blij met de opmerking dat je ADHD niet alleen op school hebt...  Geen part-time ADHD dus... wel kenmerken... 

 

Volgende week worden we uitgenodigd vooor een gesprek met de psychiater... En wat daar ook uitkomt... ik heb nu wèl het gevoel dat we uiteindelijk gaan doen wat ECHT nodig is... En dat het belangrijk is om als ouder van mijn kind mijn gevoel te volgen en uit te blijven spreken... Want... als ik niet voor mijn kind op kom, wie dan wel?

Tekenles verlengt zijn spanningsboog...?

Gisterochtend vroeg op weg naar mijn ouders... Voor hun verjaardag... Gewoon in kleine kring met zijn vijfen... De heen- en terugweg steevast de vraag... Zijn we al op de snelweg? Mag ik op mijn DS...? En dat mag dan, want we hadden 140 km te gaan in een kleine anderhalfuur...  Om elf uur zaten we aan de koffie met zelfgebakken appeltaart... Zoonlief wordt dan uitgebreid verwend... met een kalender... balonnen... zelfgebakken cake en chocomel... hij is hun enige (pleeg)kleinkind... Toen mijn ouders hoorden over zijn nieuwe grote buro in zijn kamer... kwam er een reclame-klokje met hygro en thermometer bij... en een doosje met balpen en vulpotlood van de bank met oranje leeuw...

En ja... dat vulpotlood heeft wat in beweging gebracht... Mijn vader gaf aan dat hij met potlood zelf als kind heel veel tekeningen had gemaakt... Zijn schriften van 61 jaar geleden had hij nog... Nou, dat wilde zoonlief wel zien... En onder luide bewonderende kreten eindigde hij met... dat kan ik toch niet... Maar zeg dat niet tegen mijn vader, die zelf bijna veertig jaar voor de klas heeft gestaan... Zoonlief kreeg tekenles... en zoonlief  wilde heel graag...

We hebben de hele middag ruim drie uur lang geen kind aan hem gehad... Dat hij ons om de vijf a tien minuten riep om te kijken hoe ver hij al was, vonden we absoluut niet erg... Een jongen die op school nog geen vijftien minuten spanningsboog had, was nu ruim drie uur geconcentreerd bezig... was leerbaar... en werd met het uur trotser op zichzelf... Een beeldend verslag van zijn vorderingen heb ik op foto vastgelegd, met klok en al... 'k Weet niet wie nu trotser is... zoonlief op zichzelf of ik op hem en mijn vader... In ieder geval is de tekening vandaag mee naar school... Hij heeft namelijk een vraag aan meester... Of hij op school meer mag tekenen... Want hij vindt het zo leuk om te doen...

Deelt Onderwijs Inspectie de zorg van de ouders?

Vandaag was het dan zover... het door de MR-oudergeleding aangevraagde gesprek met de Inspecteur tijdens de vierjaarlijkse controle... Omdat de voorbereidingstijd vooraf aan het gesprek (1 week) te kort was om een goede achterbanraadpleging te doen, werd in dit gesprek van maximaal een half uur op hoofdlijnen ingestoken... vanuit de MR-ervaringen van vorig schooljaar.

We zien dat school op de goede weg is... Er wordt sinds vorig schooljaar een verbeter-inhaalslag gemaakt... Weliswaar onder grote tijdsdruk... Afgelopen jaar is veel informatie, reeds aanwezig in hoofden/bureauladen van leerkrachten, vastgelegd in documenten en schoolbreed toegankelijk gemaakt. Er is een start gemaakt met het geven van gedifferentieerde instructies, er zijn digiborden in alle klassen geïnstalleerd, lesmethodes vervangen en bovendien wordt dit schooljaar handelingsgericht werken vanuit ontwikkelingsperspectief dit schooljaar bij de ouders geïntroduceerd...

Dit alles werd regelmatig en open toegelicht en besproken in de MR-vergaderingen met de directeur.... De MR kreeg in enkele maanden echter te veel onderwerpen ter advies/instemming langs: schoolplan, schoolgids, oudertevredenheidsenquête, verhuizing kleutergroep, jaarplanning, ICT-budget, kampbeleid... Waardoor de communicatie tussen MR en directie niet altijd even vlekkeloos verliep.. En tijd voor een achterbanraadpleging (ouders van ruim 300 leerlingen) ontbrak...

De grootste zorg die vandaag naar de inspectie is uitgesproken, ging over het effect van de implementatie van het verbetertraject op personeel en daarmee uiteindelijk ook op de leerlingen en betrokken ouders.... Het beeld wordt geschetst van een team dat in een te snelle race-auto zit door de huidige planning van invoering van het verbetertraject... Waardoor onvoldoende tijd wordt geïnvesteerd in ouderbetrokkenheid en het uitvoeren van een leerlingtevredenheidsenquête (zoals in 2007 door de inspecteur aanbevolen).

Ook het adequaat reageren op het toegekende verlaagde ICT-budget vanuit het schoolbestuur werd genoemd als zorg.. Daardoor zal dit schooljaar het aantal binnen de school aanwezige PC’s per klas afnemen... Omdat de uit de diverse hoeken bij elkaar verzamelde stand-alone’s niet meer gebruikt mogen worden... Zonde van het minder educatief kunnen oefenen op die PC's...

En er is zorg geuit over de Almeerse verdeling van het REC-budget (rugzakje) waar de cluster-kinderen via hun school recht op hebben... En dat in een schooljaar waar de bezuiniging in het onderwijs al als een donkere wolk boven de scholen hangen...

Vanuit ouderperspectief zijn ook verbeterpunten meegegeven...  Geboren uit het Handelingsgericht Werken vanuit Ontwikkelingsperspectief, dat dit schooljaar van start gaat... Daarmee wordt een grote stap voorwaarts gemaakt naar de individuele inzet van REC-budget voor de daarvoor geïndiceerde kinderen binnen de school... Wellicht kan daar ook de uitvoering van een op te stellen dyslexie-protocol voor ouders inzichtelijk gemaakt worden... Want ouders hebben behoefte aan een transparante communicatie hierover... En als we dan toch communiceren: neem dan ook het beleid met betrekking tot een veilig pedagogisch klimaat mee... hoe handelt school bij gedragsescalatie en welke mogelijkheden voor time-out binnen de school en... Vraag het de ouders...

Want kan school niet een grote stap voorwaarts maken in onderwijskwaliteit, wanneer ouders wèrkelijk gehoord worden? Niet alleen wanneer ouders vragen hebben over hun kind... Maar ook wanneer zij informatie inbrengen tenbehoeve van hun kind, al dan niet via jeugdhulpverlening of PGB-zorgverlener? Zodat de driehoek leerkracht-ouders-kind zijn vruchten kan gaan afwerpen in het belang van het individuele kind... Want gaat het er tenslotte niet om dat het individuele kind gefaciliteerd wordt, waardoor het kind zich maximaal kan ontwikkelen op een passende plek in het onderwijs NU voor een passende plek in de maatschappij STRAKS?

Over acht weken wordt het inspectierapport verwacht... En dan zullen we weten of de Onderwijs Inspectie de zorg van ouders deelt... Misschien komen er wel nieuwe richtlijnen... Of een andere werkwijze... Zoals vanochtend in de Volkskrant stond vermeld via http://bit.ly/q6DsJO... Is de tijd nu dan toch echt rijp? En kunnen we de vruchten gaan plukken?

Ouderbetrokkenheid via inspecteur gemiste kans...?

Aan het begin van vorig schooljaar werd het bekend gemaakt... In de Medezeggenschapsraad... Door de directeur... Volgend jaar hebben we inspectiebezoek... We moeten voldoen aan de nieuwste richtlijnen van de inspectie... Die zijn namelijk aangescherpt sinds het laatste bezoek in 2007...

Deze nieuwe richtlijnen waren ook de reden van een intensief verbetertraject binnen school.. Van het vasleggen van al die losse informatie in lades en hoofden van de ruim 60 leerkrachten... En dat was heel veel extra werk, bleek afgelopen jaar... Nulmeting...instructies op studiedagen... werkgroepen voor verbeterplannen... nieuwe lesmethodes, ontwikkelingspersectief, handelingsgericht werken... Zoveel werk, dat de gevoelsbeleving ervan vaak boven de hoofden van de directie-leden uitsteeg...

In ieder geval voldoende aanleiding om een in het inspectierapport van 2007 voorgestelde leerlingenquette tot na het verbetertraject te schuiven... Gemiste kans voor het verzamelen van verbeterpunten van je gebruikers, denk ik dan... Bedankt nieuwe inspectierichtlijnen...

Of een ander voorbeeld... Het vlak voor de zomervakantie opgestelde schoolplan... voor de inspecteur straks... Zo mooi beschreven... ouderbetrokkenheid, kind centraal... Groot compliment... Alleen één nadeel.. een papieren werkelijkheid voor de komende twee jaar... want, zo gaf de directie aan, die twee jaar zijn nodig om van NU naar STRAKS te komen... Heel begrijpelijk, vonden ook de ouders... Alleen niet passend voor de kinderen die nu op school zitten...

En daarom was ik zo benieuwd wat de inspecteur van al deze papieren zou gaan vinden... Daarom een verzoek namens de MR-oudergeleding om een plekje in het programma te krijgen tijdens het bezoek van de inspecteur komende week... Om de praktijk-ervaringen van ouders te delen... Ervaringen die niet terug te vinden zijn in de resultaten van de pas afgenomen oudertevredenheidsenquette... Gemiste kans voor het op tafel leggen van de oudertevredenheid, denk ik dan... Bedankt ouders, die waarschijnlijk door zeer uiteenlopende redenen niet de tijd konden vinden om de enquette in te vullen... Of is er een groep ouders die onze taal niet machtig is? Hoe gaan we daar dan mee om?

In de week voor de zomervakantie gaf de directeur aan dat er geen ruimte voor ouders was ingeruimd tijdens het inspectiebezoek... Het betrof namelijk een administratieve controle... Het hielp niet dat de MR-oudergeleding aangaf dat het laatste bezoek mèt inbreng van ouders vier jaar geleden was... Wordt dit een gemiste kans om de inspecteur te spreken? Of...?

Eén dag voor de zomervakantie de website van de onderwijsinspectie opgezocht... Er was een mogelijkheid om via een reactieformulier een vraag te stellen... 1+1 = 3, rekende ik uit en... Diezelfde dag ging het verzoek van de MR-oudergeleding rechtstreeks naar de inspecteur... Korte lijnen, daar houd ik van...

En dat was geen gemiste kans, bleek gisteren... Een mailtje van de directeur... De inspecteur had gebeld... Hij wil een aantal ouders spreken tijdens het inspectiebezoek komende week... Wanneer we kunnen... Is het inspectiebezoek dan toch geen papieren controle? Wordt vervolgd...

Pleegouder op het snijvlak van onderwijs en jeugdzorg?

Zes jaar geleden was http://www.pleegzorg.nl op zoek naar mensen met extra ruimte in hun hart... De aanleiding om aan te melden voor de voorbereidende STAP-training in Flevoland via http://www.vitree.nl/pleegzorg.

Een groot voorrrecht was dat wij als pleegouders o.a. getraind werden als deelnemer van een zorgteam... Een team, waaraan pleegouders, pleegzorgwerker, de voogd bij jeugdzorg, school, èn eventuele  jeugdhulpverlening deelnemen... Een team waarin het pleegkind centraal wordt gesteld... Een voorrecht dat ik elke ouder voor zijn of haar kind gun...deelnemer van een zorgteam... samen met school, jeugdzorg en eventuele jeugdhulpverlening...

Daarmee is wat mij betreft een stevige bodem gelegd onder het snijvlak van onderwijs en jeugdzorg... Het snijvlak waarop het pleegkind centraal staat...

En als we nu eens het pleegkind vervangen door een willekeurig zorgkind... Of nog beter.. gewoon door kind...? Hebben we dan de basis te pakken voor dé sleutel naar goed passend onderwijs? De eerder genoemde stevige bodem onder het snijvlak van onderwijs en jeugdzorg/jeugdhulpverlening...? Waar ruimte is voor ouders, kind, school en de eventuele hulpverleners... om elk op basis van gelijkwaardigheid een stukje gebruikshandleiding van het kind in te brengen...? Met elkaar die unieke puzzel makend voor het benodigde passende onderwijs voor het kind?

Als ik het mocht zeggen dan... Heb ik een stille wens dat... Daar, op het snijvlak van onderwijs,  jeugdzorg en jeugdhulpverlening... voor ieder kind...  dit blogbericht als heel klein oliedruppeltje de schakels in het veld van passend onderwijs iets soepeler mag laten bewegen... Dat is toch niet teveel gevraagd?