Gisteren was het zover... Kennismaken met de nieuwe gezinsvoogd, omdat onze vorige voogd met zwangerschapsverlof is gegaan afgelopen week... Dat wordt dan de vijfde voogd in ruim vijf jaar... Deze keer was zoonlief ook thuis vanwege een studiedag op school... Maar eigenlijk heeft hij niets met voogden... Ze staan voor hem op afstand...
Vorig jaar kregen we de vraag voorgelegd of we zelf voogd wilden worden... Op het moment dat de rechtbank moeder uit de ouderlijke macht zette... Dat zou op korte termijn een mooie kans geweest zijn om alle juridische bevoegdheden naar ons, pleegouders, toe te halen... Dat zou een stuk gemakkelijker geweest zijn in ons traject met school en de onderwijsconsulent om het rugzakgeld ingezet te krijgen...En toch..
Toch hebbben we heel bewust gekozen dat de voogdij naar bureau jeugdzorg ging... Enkel en alleen in het belang van hem... Zodat wij als pleegouders een vertrouwensband kunnen opbouwen met zijn vader en moeder... Tijdens de maandelijkse bezoeken... En ook bij het brengen van slecht nieuwsgesprekken over het perspectief van hun zoon... Omdat hij tot zijn 18e niet meer thuis komt wonen... Of voor antwoorden aan hem over het waarom van de scheiding met zijn ouders... Dus niet gekozen om zelf voogd te worden... Zodat hij met ons een vertrouwensband kan opbouwen... In het belang van zijn hechtingsproces... Een proces dat zijn eerste vijf levensjaren niet van start ging... En daarom een gezinsvoogd via bureau jeugdzorg... Ook al staat deze voor hem op afstand...
Hij vertelt over school en over zijn gerbils... Met de grootste gemak... Want deze voogd is nummer zoveel in de rij van volwassenen die af en toe voor hem komen... Na zijn vraag of hij wat lekkers mag en op zijn PSP mag spelen, vertrekt hij naar boven... Zodat wij verder kunnen praten met voogd en pleegzorgbegeleider... Door de hoge werkdruk bij jeugdzorg was er vorige week weinig tijd om zijn dossier over te dragen van de ene naar de andere voogd... Daarom schetsen wij in vogelvlucht de afgelopen vijf jaar... Gewoon... Omdat wij naast een dik papieren dossier de langste praktijkervaring met hem hebben... Langer dan zijn hulpverleners, begeleiders, voogden en zijn eigen ouders... Automatisch komen we ook op school... Over ons verzoek om rugzakgeld ingezet te krijgen voor Remedial Teaching... Over de patstelling... De onderwijsconsulent... En de recent gehouden medicatietrial van zijn ADHD-kenmerken, waarvoor tot op heden geen eenduidige diagnose is te stellen...
Kennismaken met de nieuwe gezinsvoogd gisteren... De vijfde op rij in ruim vijf jaar... En dat heeft ook zijn voordelen... Zoiets als nieuwe bezems die vegen... We spreken af dat er snel een gesprek met school komt... Omdat school in een brief aangaf dat er geen Remedial Teaching vanuit de rugzak gegeven kon worden omdat hij te druk was... En zie... De medicatie voor school is daar... Zijn drukte op school is weg... En daarmee eveneens het schoolargument om ons verzoek met betrekking tot Remedial Teaching niet te honoreren vanwege drukte... Zodat we met elkaar kunnen werken aan de ambitieuze leerdoelen die door school zijn opgesteld...Tenzij...
Tenzij aan het eind van dit schooljaar zal blijken dat zijn cognitie niet verbeterd is door medicatie in de klas... Want was dat niet ooit de aanleiding om als school over medicatie te beginnen... Wanneer de ambitieuze doelen van school niet gehaald zijn aan het eind van dit schooljaar, dan mag de medicatie op school ook met vakantie... En dan bedoel ik in dit geval een hele lange vakantie...
Vorig jaar kregen we de vraag voorgelegd of we zelf voogd wilden worden... Op het moment dat de rechtbank moeder uit de ouderlijke macht zette... Dat zou op korte termijn een mooie kans geweest zijn om alle juridische bevoegdheden naar ons, pleegouders, toe te halen... Dat zou een stuk gemakkelijker geweest zijn in ons traject met school en de onderwijsconsulent om het rugzakgeld ingezet te krijgen...En toch..
Toch hebbben we heel bewust gekozen dat de voogdij naar bureau jeugdzorg ging... Enkel en alleen in het belang van hem... Zodat wij als pleegouders een vertrouwensband kunnen opbouwen met zijn vader en moeder... Tijdens de maandelijkse bezoeken... En ook bij het brengen van slecht nieuwsgesprekken over het perspectief van hun zoon... Omdat hij tot zijn 18e niet meer thuis komt wonen... Of voor antwoorden aan hem over het waarom van de scheiding met zijn ouders... Dus niet gekozen om zelf voogd te worden... Zodat hij met ons een vertrouwensband kan opbouwen... In het belang van zijn hechtingsproces... Een proces dat zijn eerste vijf levensjaren niet van start ging... En daarom een gezinsvoogd via bureau jeugdzorg... Ook al staat deze voor hem op afstand...
Hij vertelt over school en over zijn gerbils... Met de grootste gemak... Want deze voogd is nummer zoveel in de rij van volwassenen die af en toe voor hem komen... Na zijn vraag of hij wat lekkers mag en op zijn PSP mag spelen, vertrekt hij naar boven... Zodat wij verder kunnen praten met voogd en pleegzorgbegeleider... Door de hoge werkdruk bij jeugdzorg was er vorige week weinig tijd om zijn dossier over te dragen van de ene naar de andere voogd... Daarom schetsen wij in vogelvlucht de afgelopen vijf jaar... Gewoon... Omdat wij naast een dik papieren dossier de langste praktijkervaring met hem hebben... Langer dan zijn hulpverleners, begeleiders, voogden en zijn eigen ouders... Automatisch komen we ook op school... Over ons verzoek om rugzakgeld ingezet te krijgen voor Remedial Teaching... Over de patstelling... De onderwijsconsulent... En de recent gehouden medicatietrial van zijn ADHD-kenmerken, waarvoor tot op heden geen eenduidige diagnose is te stellen...
Kennismaken met de nieuwe gezinsvoogd gisteren... De vijfde op rij in ruim vijf jaar... En dat heeft ook zijn voordelen... Zoiets als nieuwe bezems die vegen... We spreken af dat er snel een gesprek met school komt... Omdat school in een brief aangaf dat er geen Remedial Teaching vanuit de rugzak gegeven kon worden omdat hij te druk was... En zie... De medicatie voor school is daar... Zijn drukte op school is weg... En daarmee eveneens het schoolargument om ons verzoek met betrekking tot Remedial Teaching niet te honoreren vanwege drukte... Zodat we met elkaar kunnen werken aan de ambitieuze leerdoelen die door school zijn opgesteld...Tenzij...
Tenzij aan het eind van dit schooljaar zal blijken dat zijn cognitie niet verbeterd is door medicatie in de klas... Want was dat niet ooit de aanleiding om als school over medicatie te beginnen... Wanneer de ambitieuze doelen van school niet gehaald zijn aan het eind van dit schooljaar, dan mag de medicatie op school ook met vakantie... En dan bedoel ik in dit geval een hele lange vakantie...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten