.jpg)
Als hulpmiddel...
Tijdelijk op school...
Zijn ZELFvertrouwen is gegroeid...
Afbouwtijd...
Controleafspraak...
Gisteren... Op Goede Vrijdag... Zoonlief en ik reden het bekende ritje naar de psychiater... Dit keer stond de afspraak speciaal gepland op zijn vrije dag... Onder schooltijd afspraken plannen levert inmiddels veel weerstand bij hem op, want hij wil niet van school weg... School vindt hij leuk... En...Hij wil zijn vrienden niet missen... Gisteren was de halfjaarlijkse medicatie-controle... De psychiater wilde horen hoe het met hem ging... En dan voornamelijk op school, waar hij zijn medicatie slikt voor zijn parttime ADHD-kenmerken vanuit trauma...
Rechten van een twaalf jarige..
In de rit ernaar toe vroeg ik hem naar zijn vragen en opmerkingen... Wat wilde hij inbrengen in het gesprek met de psychiater? Hij is vorige maand twaalf geworden en vanaf die leeftijd heb je volgens de wet op de Jeugdzorg als kind formeel wat in te brengen over je eigen behandeling... Zijn antwoord was kort en krachtig... Het gaat heel goed op school.. Andere kinderen met pilletjes zijn drukker dan ik... Ik wil op school geen pilletjes meer... Dat was duidelijke taal, recht uit zijn hart... Heel bewust heb ik met hem nooit gesproken over mijn gedachte van tijdelijke inzet van medicatie op school... Over het langzaam afbouwen van de medicatie, waardoor zijn zelfvertrouwen kon groeien... Zodat hij uiteindelijk vanuit eigen kracht aan de slag kon gaan... Uit zorgvuldige observaties in verschillende omgevingen bleek dat zijn ADHD-kenmerken komen èn gaan met een door hem als onveilig ervaren omgeving...
Psychiater...
De psychiater wilde veel van hem weten... Hoe was hij op school? Kon hij stil op een stoel blijven zitten of stond hij vaak op? Was hij rustig in de klas of riep hij door de klas? Kon hij geconcentreerd zijn werk doen? En hoe voelde hij zich? Veel boos of juist blij? Wordt hij nog vaak wakker van wat hij vroeger heeft meegemaakt? Gelaten geeft zoonlief zijn antwoorden met de benodigde toelichtingen... Uiteindelijk maakte de psychiater de link naar zijn inbreng als twaalfjarige... Wat zou hij willen op school met zijn medicatie?Opnieuw zijn antwoord kort en krachtig... Het gaat heel goed op school.. Andere kinderen met pilletjes zijn drukker dan ik... Ik wil op school geen pilletjes meer... De psychiater beloofde hem om zijn wens zonder hem met mij te bespreken, zodat het advies op het eind van de afspraak aan hem wordt voorgelegd... Zoonlief vond dat een strak plan...
Medicatie afbouwen...
In het gesprek zonder zoonlief kon ik aangeven dat in afgelopen jaar de medicatie inmiddels was afgebouwd van 2 x 10 mg naar 2 x 5 mg. Het afbouwen vond plaats in overleg met de psychiater en jeugdzorg... School was niet geïnformeerd vanuit het sterke beeld van school dat hij ADHD had... En zoonlief was niet geïnformeerd vanuit de gedachte dat een pilletje voor hem als een placebo werkt, ingegeven door de medicatietrial een jaar geleden... En de schoolresultaten? Die gingen tijdens het afbouwen met sprongen vooruit... De psychiater stelde voor om de medicatie in vier stappen af te bouwen, zodat dit schooljaar zonder medicatie kan worden afgesloten... Een advies, waar zoonlief aan het eind van de afspraak mee instemde... Afbouwen in kleine stapjes, waarbij ik het voorbeeld aan gaf van fietsen met zijwieltjes... Er is een periode dat je de zijwieltjes niet meer gebruikt... Het moment dat je als kind los kunt fietsen en uiteindelijk de zijwieltjes eraf kunnen... Trots nemen we afscheid van elkaar en na het maken van een telefonische afspraken tijdens de afbouwperiode gaan we weer richting huis... Gisteren... Op Goede Vrijdag...
Controleafspraak...
Gisteren... Op Goede Vrijdag... Zoonlief en ik reden het bekende ritje naar de psychiater... Dit keer stond de afspraak speciaal gepland op zijn vrije dag... Onder schooltijd afspraken plannen levert inmiddels veel weerstand bij hem op, want hij wil niet van school weg... School vindt hij leuk... En...Hij wil zijn vrienden niet missen... Gisteren was de halfjaarlijkse medicatie-controle... De psychiater wilde horen hoe het met hem ging... En dan voornamelijk op school, waar hij zijn medicatie slikt voor zijn parttime ADHD-kenmerken vanuit trauma...
Rechten van een twaalf jarige..
In de rit ernaar toe vroeg ik hem naar zijn vragen en opmerkingen... Wat wilde hij inbrengen in het gesprek met de psychiater? Hij is vorige maand twaalf geworden en vanaf die leeftijd heb je volgens de wet op de Jeugdzorg als kind formeel wat in te brengen over je eigen behandeling... Zijn antwoord was kort en krachtig... Het gaat heel goed op school.. Andere kinderen met pilletjes zijn drukker dan ik... Ik wil op school geen pilletjes meer... Dat was duidelijke taal, recht uit zijn hart... Heel bewust heb ik met hem nooit gesproken over mijn gedachte van tijdelijke inzet van medicatie op school... Over het langzaam afbouwen van de medicatie, waardoor zijn zelfvertrouwen kon groeien... Zodat hij uiteindelijk vanuit eigen kracht aan de slag kon gaan... Uit zorgvuldige observaties in verschillende omgevingen bleek dat zijn ADHD-kenmerken komen èn gaan met een door hem als onveilig ervaren omgeving...
Psychiater...
De psychiater wilde veel van hem weten... Hoe was hij op school? Kon hij stil op een stoel blijven zitten of stond hij vaak op? Was hij rustig in de klas of riep hij door de klas? Kon hij geconcentreerd zijn werk doen? En hoe voelde hij zich? Veel boos of juist blij? Wordt hij nog vaak wakker van wat hij vroeger heeft meegemaakt? Gelaten geeft zoonlief zijn antwoorden met de benodigde toelichtingen... Uiteindelijk maakte de psychiater de link naar zijn inbreng als twaalfjarige... Wat zou hij willen op school met zijn medicatie?Opnieuw zijn antwoord kort en krachtig... Het gaat heel goed op school.. Andere kinderen met pilletjes zijn drukker dan ik... Ik wil op school geen pilletjes meer... De psychiater beloofde hem om zijn wens zonder hem met mij te bespreken, zodat het advies op het eind van de afspraak aan hem wordt voorgelegd... Zoonlief vond dat een strak plan...
Medicatie afbouwen...
In het gesprek zonder zoonlief kon ik aangeven dat in afgelopen jaar de medicatie inmiddels was afgebouwd van 2 x 10 mg naar 2 x 5 mg. Het afbouwen vond plaats in overleg met de psychiater en jeugdzorg... School was niet geïnformeerd vanuit het sterke beeld van school dat hij ADHD had... En zoonlief was niet geïnformeerd vanuit de gedachte dat een pilletje voor hem als een placebo werkt, ingegeven door de medicatietrial een jaar geleden... En de schoolresultaten? Die gingen tijdens het afbouwen met sprongen vooruit... De psychiater stelde voor om de medicatie in vier stappen af te bouwen, zodat dit schooljaar zonder medicatie kan worden afgesloten... Een advies, waar zoonlief aan het eind van de afspraak mee instemde... Afbouwen in kleine stapjes, waarbij ik het voorbeeld aan gaf van fietsen met zijwieltjes... Er is een periode dat je de zijwieltjes niet meer gebruikt... Het moment dat je als kind los kunt fietsen en uiteindelijk de zijwieltjes eraf kunnen... Trots nemen we afscheid van elkaar en na het maken van een telefonische afspraken tijdens de afbouwperiode gaan we weer richting huis... Gisteren... Op Goede Vrijdag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten