Ik zie nog die stuiterende stuiterbal van zes jaar geleden... Een jongen van vijf die luidruchtig speelde met zijn dino's, zijn auto's en zijn blokken... Waarin veel werd gevochten, gebotst en omgevallen... Ik zag een overbeweeglijke jongen... Een jongen met een zeer lage concentratieboog... En een jongen die angstig onder tafel wegkroop, wanneer je hem aansprak... Een jongen, die volgens het dossier van jeugdzorg in zijn eerste drie levensjaren niet gehoord is, niet gezien is en letterlijk gezwegen heeft... Een jongen die in twee jaar tijd op zes verschillende adressen heeft gewoond...Ik was blij met de langzaamdraaiende molens in de jeugdzorg en GGz... Zodat we op zoek konden gaan naar hulp voor hem... Als pleegouders getraind via Basic Trust en PCIT (zie verwijzingen links onder artikel)... Om te werken aan het vergroten van zijn basisvertrouwen waarin hij werd gehoord, gezien en waarin zijn verzorgers niet zwegen... Heel precies in het moment benoemen wat hij deed, herhalen wat hij zei... Zodat hij via ons kon ervaren wie hij was... Wat hij deed... Wat hij zei... En omdat hij zich steeds meer gehoord en gezien voelde... Veranderde zijn gedrag... Van stuiterende stuiterbal naar een hanteerbare jongen die van sport houdt, van muziek en dansen... Ik ben dankbaar dat we hem tot nu toe hebben mogen volgen van gesloten knop tot ontluikende bloem... Zonder medicatie thuis... Zonder medicatie tijdens sport, muziek en dans... Zonder medicatie op vakantie...
Zes jaar geleden zou hij bij de psychiater op alle criteria hoog gescoord hebben om in aanmerking te komen voor het ADHD-etiket... Nu zijn we bij de psychiater voor medicatie tijdens schooldagen... Voor zijn parttime-ADHD... En zou die medicatie nog nodig zijn, wanneer school hem werkelijk hoort... hem werkelijk ziet en niet zwijgt? Passend onderwijs waarin hij wordt gehoord en gezien?
Hoe zou het voor een aantal andere (getraumatiseerde) kinderen met ADHD (-kenmerken) zijn, wanneer zij in hun eerste kinderjaren werkelijk gehoord en gezien waren geweest door hun verzorgers/ouder(s)? Is dat net als bij onze pleegzoon nog in te halen? Of is daar geen tijd meer voor? Daarom gun ik alle kinderen in een gezin, al dan niet met fulltime werkende ouders, in een 1-oudergezin of in een leefgroep dat ze werkelijk gehoord en gezien worden... Een kind vraagt erom, desnoods indirect via 'ongewenst' gedrag... En dan mogen de volwassenen om dat kind heen zeker niet zwijgen....
- http://www.basictrust.com
- http://www.nji.nl/smartsite.dws?id=37990&recordnr=267&adlibtitel=Parent-Child%20Interaction%20Therapy%20(PCIT)&setembed=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten